Repertuar
Wybierz tytuł lub przejdź do strony z kalendarium
31. MFSP A PART - Kołysanka Maxa Richtera
31. MFSP A PART - Teatr i video art Dariusza Gorczycy
Amelia
Diva Futura
Europejskie kino z Klimatem - Flow
Fenicki układ
Filmowy Klub Seniora - Follemente. W tym szaleństwie jest metoda
HAS. KRONIKI WYOBRAŹNI - Jak być kochaną
HAS. KRONIKI WYOBRAŹNI - Nieciekawa historia
HAS. KRONIKI WYOBRAŹNI - Rękopis znaleziony w Saragossie
KOK - Amelia
Konklawe
Marta Król "L-O-V-E akustycznie"
Monty Python i Święty Graal. 50-lecie premiery (wersja 2K)
Prawdziwa historia Tamary Łempickiej - seans specjalny
Rialto DOCumentalnie - Prawdziwa historia Tamary Łempickiej
The Last Showgirl
Tomasz Chyła Quintet - Jazzowe dziedzictwo polskich mistrzów
Tribute to David Lynch - Człowiek słoń
Tribute to David Lynch - Mulholland Drive
Tribute to David Lynch - Prosta historia
Wielka Sztuka w Kinoteatrze Rialto - Ciało i brąz. Tajemnica rzeźb z Riace
Wielka Sztuka w Kinoteatrze Rialto - Rafael odkryty na nowo
Wrócicie do siebie
Zgoda - pokaz specjalny z udziałem Macieja Sobieszczańskiego, Zofii Wichłacz i Jakuba Gierszała. 80. rocznica Tragedii Górnośląskiej
31. MFSP A PART - Kołysanka Maxa Richtera
Utwór Maxa Richtera Sleep to ośmiogodzinny utwór, skomponowany jako odtrutka na pełne pośpiechu i szaleńczego tempa życie w czasach obecnych. To też kompozycja wymagająca niespotykanej kondycji od muzyków, dająca za to wytchnienie i poczucie zjednoczenia zanurzającej się w "sen" publiczności. Reżyserka towarzyszy Richterowi w przygotowaniach niezwykle ambitnego plenerowego koncertu Sleep w parku w Los Angeles. Poetycko portretuje artystę, jego dzieło, ale też mocną i twórczą relację z jego życiową partnerką Yulią Mahr.
31. MFSP A PART - Teatr i video art Dariusza Gorczycy
Portret: Dariusz Gorczyca
Drabina Jakubowa – wersja filharmoniczna
Inkubator umarłych
Modele grozy – premiera
Pokazy filmów i spotkanie z artystą. Spotkanie poprowadzi Jolanta Niedoba.
PORTRET: DARIUSZ GORCZYCA
Scenariusz i realizacja: Katarzyna Kotula
Zdjęcia: Andrzej Nakowski
Muzyka: Tadeusz Kassatti
Rok: 2000
Produkcja: Telewizja Polska, Oddział w Krakowie
Czas trwania: 28:55 min.
Zrealizowany na zlecenie I i II Programu TVP oraz dla Telewizji Polonia cykl pod redakcją Ireny Wollen Portety, składał się z 15 filmów ukazujących postaci wybitnych twórców kultury. Dokument ten stanowił swoiste resume dotychczasowej twórczości Gorczycy. Zawiera materiały archiwalne pochodzące z wcześniejszych filmów takich jak: Ciało zniewolone, Epitafia Dariusza Gorczycy, lmperium zmysłów i talentu. Jednak w filmie możemy zobaczyć także nowe materiały ukazujące fragmenty: performance Seanse anatomiczne, The Last Sunday, spektaklu Dichotomos oraz cykli: Camera anatomica i 10 sposobów ujarzmienia pokusy domowymi środkami. Całość uzupełniają wypowiedzi artysty, aktorów z Teatru Sytuacji oraz opinie krytyków: prof. Piotra Krakowskiego, Jerzego Madeyskiego, Antoniego Szoski i prof. Antoniego Porczaka.
Dariusz Gorczyca: symulacje 3D, teksty.
Drabina Jakubowa – wersja filharmoniczna
Inkubator umarłych
Modele grozy – premiera
Urodzony 01.04.1966 w Chrzanowie, polski artysta interdyscyplinarny, twórca teatralny, performer, autor tekstów, teoretyk. W 1986 r. rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na wydziale Grafiki. Od 1988 r. realizował – na kilku wydziałach – indywidualny tok studiów obejmujący: malarstwo, rzeźbę, rysunek, grafikę oraz obiekty sceniczne. W 1991 r. ukończył studia specjalnym dyplomem interdyscyplinarnym obejmującym w/w dziedziny sztuki.
Gorczyca tworzy sztukę, silnie oddziałującą na widza. Stąd podejmuje trudne, mroczne, często kontrowersyjne tematy związane ze śmiercią, cierpieniem, seksualnością, obłędem czy religią. Język jego obrazów jest uniwersalny, wręcz archetypowy, stąd liczne nawiązania w nim do mitologii, Biblii, wielkich bohaterów z klasyki literatury europejskiej. Odważnie i twórczo wykorzystuje wizerunek ludzkiego ciała, czyniąc go źródłem bólu, rozkoszy czy śmiertelności. Nie boi się dialogu z tradycją, reinterpretując na nowo znane motywy i tematy.
Zajmuje się rysunkiem, malarstwem, instalacją, obiektem, assemblagem, fotografią i video. Często porusza się na granicy dyscyplin, swobodne wykorzystując i zestawiając różnorodne media. Tworzy cykle plastyczne, którym towarzyszą jego na poły poetyckie teksty podejmujące ukazaną w formie wizualnej tematykę. Od 2002 r. realizuje projekt ArtNATOMY Reaserch Studio, w którym na różne sposoby podejmuje zagadnienie ludzkiej anatomii. Od 2022 r. realizuje swoje prace w technice 3D oraz VR powracając w nich do wcześniejszych projektów.
Ma na swoim koncie 34 wystawy indywidualne, w tym we Francji, Niemczech, Włoszech, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych, Węgrzech, Rumunii i Słowacji.
Jest autorem akcji, działań parateatralnych i performance: Ciało i ornament Kraków 1992, Ciało zniewolone Kraków 1994, Ciało - Futerał Śmierci Kraków 1996, Diagram szaleństwa Kraków 1996, Preparat anatomiczny Genewa (CH) 1997, Seanse anatomiczne Rieti (IT) 1998, The Last Sunday Nove Zamky (SK) 1999, Formy dowodzenie - Apollo i Dafne Nove Zamky (SK) 2000, Zmiany hormonalne Wrocław 2001, Re-animation Paryż 2002, U.S. Performance” Lexington (US) 2002.
Drabina Jakubowa – wersja filharmoniczna
Inkubator umarłych
Modele grozy – premiera
Pokazy filmów i spotkanie z artystą. Spotkanie poprowadzi Jolanta Niedoba.
PORTRET: DARIUSZ GORCZYCA
Scenariusz i realizacja: Katarzyna Kotula
Zdjęcia: Andrzej Nakowski
Muzyka: Tadeusz Kassatti
Rok: 2000
Produkcja: Telewizja Polska, Oddział w Krakowie
Czas trwania: 28:55 min.
Zrealizowany na zlecenie I i II Programu TVP oraz dla Telewizji Polonia cykl pod redakcją Ireny Wollen Portety, składał się z 15 filmów ukazujących postaci wybitnych twórców kultury. Dokument ten stanowił swoiste resume dotychczasowej twórczości Gorczycy. Zawiera materiały archiwalne pochodzące z wcześniejszych filmów takich jak: Ciało zniewolone, Epitafia Dariusza Gorczycy, lmperium zmysłów i talentu. Jednak w filmie możemy zobaczyć także nowe materiały ukazujące fragmenty: performance Seanse anatomiczne, The Last Sunday, spektaklu Dichotomos oraz cykli: Camera anatomica i 10 sposobów ujarzmienia pokusy domowymi środkami. Całość uzupełniają wypowiedzi artysty, aktorów z Teatru Sytuacji oraz opinie krytyków: prof. Piotra Krakowskiego, Jerzego Madeyskiego, Antoniego Szoski i prof. Antoniego Porczaka.
Dariusz Gorczyca: symulacje 3D, teksty.
Drabina Jakubowa – wersja filharmoniczna
Inkubator umarłych
Modele grozy – premiera
Urodzony 01.04.1966 w Chrzanowie, polski artysta interdyscyplinarny, twórca teatralny, performer, autor tekstów, teoretyk. W 1986 r. rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na wydziale Grafiki. Od 1988 r. realizował – na kilku wydziałach – indywidualny tok studiów obejmujący: malarstwo, rzeźbę, rysunek, grafikę oraz obiekty sceniczne. W 1991 r. ukończył studia specjalnym dyplomem interdyscyplinarnym obejmującym w/w dziedziny sztuki.
Gorczyca tworzy sztukę, silnie oddziałującą na widza. Stąd podejmuje trudne, mroczne, często kontrowersyjne tematy związane ze śmiercią, cierpieniem, seksualnością, obłędem czy religią. Język jego obrazów jest uniwersalny, wręcz archetypowy, stąd liczne nawiązania w nim do mitologii, Biblii, wielkich bohaterów z klasyki literatury europejskiej. Odważnie i twórczo wykorzystuje wizerunek ludzkiego ciała, czyniąc go źródłem bólu, rozkoszy czy śmiertelności. Nie boi się dialogu z tradycją, reinterpretując na nowo znane motywy i tematy.
Zajmuje się rysunkiem, malarstwem, instalacją, obiektem, assemblagem, fotografią i video. Często porusza się na granicy dyscyplin, swobodne wykorzystując i zestawiając różnorodne media. Tworzy cykle plastyczne, którym towarzyszą jego na poły poetyckie teksty podejmujące ukazaną w formie wizualnej tematykę. Od 2002 r. realizuje projekt ArtNATOMY Reaserch Studio, w którym na różne sposoby podejmuje zagadnienie ludzkiej anatomii. Od 2022 r. realizuje swoje prace w technice 3D oraz VR powracając w nich do wcześniejszych projektów.
Ma na swoim koncie 34 wystawy indywidualne, w tym we Francji, Niemczech, Włoszech, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych, Węgrzech, Rumunii i Słowacji.
Jest autorem akcji, działań parateatralnych i performance: Ciało i ornament Kraków 1992, Ciało zniewolone Kraków 1994, Ciało - Futerał Śmierci Kraków 1996, Diagram szaleństwa Kraków 1996, Preparat anatomiczny Genewa (CH) 1997, Seanse anatomiczne Rieti (IT) 1998, The Last Sunday Nove Zamky (SK) 1999, Formy dowodzenie - Apollo i Dafne Nove Zamky (SK) 2000, Zmiany hormonalne Wrocław 2001, Re-animation Paryż 2002, U.S. Performance” Lexington (US) 2002.
Amelia
Ciężko jest czegoś szukać, gdy nie wie się, co to jest…
Amelia mieszka wprawdzie w Paryżu, ale żyje w swoim własnym świecie. Pracuje w kawiarni, wynajmuje mieszkanie. Życie wydaje się być dla niej nudne, ale generalnie jej pasuje. Z wyjątkiem tego, że jest samotna.
Pewnego dnia Amelia odkrywa w swoim mieszkaniu stare pudełko ze skarbami z dzieciństwa i potajemnie zwraca je właścicielowi w średnim wieku. Zmienia to jego życie – i także jej życie. Od teraz wszystko się zmienia.
Amelia Jean Pierre Jeuneta (Delicatessen, Miasto zaginionych dzieci) była wielkim przebojem polskich kin na początku obecnego stulecia. Znany z oryginalnego stylu francuski twórca wykorzystał osobliwy charakter swojego filmowego pisma, by przedstawić wyjątkową historię młodej paryżanki szukającej miłości. Dzięki tej zabawnej i wzruszającej opowieści do gwiazd pierwszej wielkości francuskiego kina awansowała 24-letnia wówczas Audrey Tautou, której partneruje Mathieu Kassovitz.
Amelia zdobyła 4 francuskie Cezary, 2 nagrody BAFTA, nagrody publiczności (m.in. Europejskiej Akademii Filmowej, MFF Toronto) oraz wiele wiele innych wyróżnień. Przede wszystkim zdobyła serca publiczności na całym świecie.
Amelia mieszka wprawdzie w Paryżu, ale żyje w swoim własnym świecie. Pracuje w kawiarni, wynajmuje mieszkanie. Życie wydaje się być dla niej nudne, ale generalnie jej pasuje. Z wyjątkiem tego, że jest samotna.
Pewnego dnia Amelia odkrywa w swoim mieszkaniu stare pudełko ze skarbami z dzieciństwa i potajemnie zwraca je właścicielowi w średnim wieku. Zmienia to jego życie – i także jej życie. Od teraz wszystko się zmienia.
Amelia Jean Pierre Jeuneta (Delicatessen, Miasto zaginionych dzieci) była wielkim przebojem polskich kin na początku obecnego stulecia. Znany z oryginalnego stylu francuski twórca wykorzystał osobliwy charakter swojego filmowego pisma, by przedstawić wyjątkową historię młodej paryżanki szukającej miłości. Dzięki tej zabawnej i wzruszającej opowieści do gwiazd pierwszej wielkości francuskiego kina awansowała 24-letnia wówczas Audrey Tautou, której partneruje Mathieu Kassovitz.
Amelia zdobyła 4 francuskie Cezary, 2 nagrody BAFTA, nagrody publiczności (m.in. Europejskiej Akademii Filmowej, MFF Toronto) oraz wiele wiele innych wyróżnień. Przede wszystkim zdobyła serca publiczności na całym świecie.
Diva Futura
Reżyserką i scenarzystką jest Giulia Steigerwalt, znana z uwielbianego przez kobiety Pod słońcem Toskanii. W Diva Futura z ciekawością i wrażliwością opowiada o początkach włoskiej branży porno – skupiając się na tytułowej agencji i jej ikonach, takich jak Ciciolina i Moana.
To historia, która przełamuje tabu, pokazuje, że kobiety mają pełne prawo decydować o swoim ciele i przypomina o sile wolności.
Śmiało można powiedzieć – to film od kobiet dla kobiet.
To historia wrażliwych i ambitnych kobiet z nieposkromnioną potrzebą wolności, które zatrudniają się w agencji porno. Ilona, znana jako Cicciolina, to misjonarka miłości i obrończyni wolności, Moana – ambitna idealistka, na każdym kroku mierząca się z pogardą, a Eva – romantyczka po przejściach.
Jest także Debora, która przychodzi do agencji, myśląc o chwilowej pracy asystentki, ale zostaje tam przez dziesięć lat, znajdując drugą rodzinę. Nad całością czuwa Riccardo, założyciel agencji, wizjoner, powiernik i przyjaciel.
Byli amoralni, nigdy niemoralni. Zobacz, jak pierwsze na świecie gwiazdy porno żyły według własnych zasad, mierząc się z szufladkowaniem i niezrozumieniem społeczeństwa.
To historia, która przełamuje tabu, pokazuje, że kobiety mają pełne prawo decydować o swoim ciele i przypomina o sile wolności.
Śmiało można powiedzieć – to film od kobiet dla kobiet.
To historia wrażliwych i ambitnych kobiet z nieposkromnioną potrzebą wolności, które zatrudniają się w agencji porno. Ilona, znana jako Cicciolina, to misjonarka miłości i obrończyni wolności, Moana – ambitna idealistka, na każdym kroku mierząca się z pogardą, a Eva – romantyczka po przejściach.
Jest także Debora, która przychodzi do agencji, myśląc o chwilowej pracy asystentki, ale zostaje tam przez dziesięć lat, znajdując drugą rodzinę. Nad całością czuwa Riccardo, założyciel agencji, wizjoner, powiernik i przyjaciel.
Byli amoralni, nigdy niemoralni. Zobacz, jak pierwsze na świecie gwiazdy porno żyły według własnych zasad, mierząc się z szufladkowaniem i niezrozumieniem społeczeństwa.
Europejskie kino z Klimatem - Flow
Czy potrafisz żyć w pełnej harmonii, gdy świat wokół Ciebie się zmienia? Czy można przetrwać, nie ufając nikomu? Czy jesteś w stanie znaleźć flow w chaosie? Zanurz się w emocjonalną podróż, która zmienia wszystko.
Flow to już trzecie spotkanie w ramach tegorocznego Europejskiego Kina z Klimatem. Przeżyj chwile niepewności, refleksji i zmiany.
Kot przyzwyczajony jest do spędzania dni we własnym towarzystwie. Wydreptuje swoje kocie ścieżki i śpi w ulubionych miejscach w domu, który, choć pełny śladów ludzkiej obecności, zdaje się należeć już tylko do niego… Jednak do czasu. Gdy tajemnicza powódź pochłania znany kotu świat, jedynym schronieniem przed wielką falą staje się stara, drewniana łódź. Szansę na przetrwanie znajdują w niej również inni – kapibara, ptak, lemur i pies – wśród których kocia natura i niezależność są wystawiane na próbę. Dryfując przez mistyczne, zalane wodą krajobrazy, zwierzęta wspólnie mierzą się z grozą żywiołu i coraz to większymi wyzwaniami. Niebezpieczna żegluga powoli zamienia się w symboliczną podróż, w której każdy przechodzi przemianę charakteru i odkrywa w sobie nowe rodzaje wrażliwości. Kibicując tej nietuzinkowej grupie towarzyszy w ich przygodzie, sami stajemy się częścią załogi. Flow otrzymał liczne nagrody - w tym zdobył Oscara, Złotego Globa i Europejską Nagrodę Filmową dla Najlepszego Pełnometrażowego Filmu Animowanego, a także Znak Jakości Zespołu Edukatorów Filmowych.
Spotkanie prowadzą:
dr hab. Justyna Hanna Budzik - Interdyscyplinarne Centrum Badań nad Edukacją Humanistyczną Uniwersytetu Śląskiego, filmoznawczyni, absolwentka podyplomowych studiów historii sztuki, lektorka języka polskiego jako obcego.
dr Ryszard Kulik - Pracownia na rzecz Wszystkich Istot, psycholog, aktywista ekologiczny, trener treningu psychologicznego, ekofilozof skoncentrowany na głębokiej ekologii, autor książek i artykułów poświęconych relacji człowiek – przyroda. Prowadzący Młodzieżową Akademię Klimatyczną.
Wstęp wolny na podstawie wejściówek pobranych przez stronę kina lub odebranych w kasie Rialta.
ORGANIZATORZY:
▫️EUROPE DIRECT Śląskie https://www.facebook.com/ EDSlaskie
▪️Stowarzyszenie Pro Silesia Biznes – Nauka – Samorząd
▫️Klub Myśli Ekologicznej
Flow to już trzecie spotkanie w ramach tegorocznego Europejskiego Kina z Klimatem. Przeżyj chwile niepewności, refleksji i zmiany.
Kot przyzwyczajony jest do spędzania dni we własnym towarzystwie. Wydreptuje swoje kocie ścieżki i śpi w ulubionych miejscach w domu, który, choć pełny śladów ludzkiej obecności, zdaje się należeć już tylko do niego… Jednak do czasu. Gdy tajemnicza powódź pochłania znany kotu świat, jedynym schronieniem przed wielką falą staje się stara, drewniana łódź. Szansę na przetrwanie znajdują w niej również inni – kapibara, ptak, lemur i pies – wśród których kocia natura i niezależność są wystawiane na próbę. Dryfując przez mistyczne, zalane wodą krajobrazy, zwierzęta wspólnie mierzą się z grozą żywiołu i coraz to większymi wyzwaniami. Niebezpieczna żegluga powoli zamienia się w symboliczną podróż, w której każdy przechodzi przemianę charakteru i odkrywa w sobie nowe rodzaje wrażliwości. Kibicując tej nietuzinkowej grupie towarzyszy w ich przygodzie, sami stajemy się częścią załogi. Flow otrzymał liczne nagrody - w tym zdobył Oscara, Złotego Globa i Europejską Nagrodę Filmową dla Najlepszego Pełnometrażowego Filmu Animowanego, a także Znak Jakości Zespołu Edukatorów Filmowych.
Spotkanie prowadzą:
dr hab. Justyna Hanna Budzik - Interdyscyplinarne Centrum Badań nad Edukacją Humanistyczną Uniwersytetu Śląskiego, filmoznawczyni, absolwentka podyplomowych studiów historii sztuki, lektorka języka polskiego jako obcego.
dr Ryszard Kulik - Pracownia na rzecz Wszystkich Istot, psycholog, aktywista ekologiczny, trener treningu psychologicznego, ekofilozof skoncentrowany na głębokiej ekologii, autor książek i artykułów poświęconych relacji człowiek – przyroda. Prowadzący Młodzieżową Akademię Klimatyczną.
Wstęp wolny na podstawie wejściówek pobranych przez stronę kina lub odebranych w kasie Rialta.
ORGANIZATORZY:
▫️EUROPE DIRECT Śląskie https://www.facebook.com/ EDSlaskie
▪️Stowarzyszenie Pro Silesia Biznes – Nauka – Samorząd
▫️Klub Myśli Ekologicznej
Fenicki układ
Fenicki układ został realizowany na podstawie scenariusza, który reżyser napisał wspólnie ze swoim wieloletnim współpracownikiem Romanem Coppolą.
Jest rok 1950. Anatole „Zsa-zsa” Korda (Benicio del Toro), enigmatyczny przemysłowiec, jeden z najbogatszych ludzi w Europie, przeżywa kolejny zamach na swoje życie (jego szósta katastrofa lotnicza). Szeroko zakrojone, szalenie złożone i bezwzględne praktyki biznesowe Kordy sprawiły, że stał się wrogiem nie tylko konkurencyjnych przedsiębiorstw, ale także rządów na całym świecie - i celem zabójców. Obecnie znajduje się na końcowym etapie trwającego dekady, definiującego karierę projektu (Schemat Infrastruktury Kordaland i Sea Phoenician), ekspansywnej eksploatacji potencjalnie bogatego i od dawna uśpionego regionu. Ryzyko dla jego osobistego kapitału jest niewyobrażalne. Jego życie jest w stałym zagrożeniu. I wybiera właśnie ten moment, aby wyznaczyć i przygotować następcę: swoją dwudziestoletnią córkę Liesl (obecnie zakonnicę).
Wraz z osobistym doradcą, Bjornem (Michael Cera), Zsa-zsa i Liesl przemierzają współczesną Wielką Niezależną Fenicję, spotykając się z różnymi partnerami w misji zamknięcia szybko rosnącego niedoboru finansowego, którą Zsa-zsa określa jako: Wszystko, co mamy - plus trochę więcej. Po drodze Liesl bada sprawę nierozwiązanego morderstwa popełnionego dekadę wcześniej na pierwszej żonie Zsa-zsy (jej matki).
Wes Anderson, Roman Coppola i (zwłaszcza) Benicio del Toro stworzyli ikonicznego antybohatera. Zobaczymy nieprzejednany, zniewalający i całkowicie wyjątkowy świat Wesa Andersona.
Dominująca, magnetyczna obecność Del Toro na ekranie w niemal każdej scenie tworzy postać niezapomnianą.
Ekscytujące i przezabawne, dzieło czystej przyjemności, ale także poruszające, gdy ojciec i córka odnajdują się nawzajem.
Jest rok 1950. Anatole „Zsa-zsa” Korda (Benicio del Toro), enigmatyczny przemysłowiec, jeden z najbogatszych ludzi w Europie, przeżywa kolejny zamach na swoje życie (jego szósta katastrofa lotnicza). Szeroko zakrojone, szalenie złożone i bezwzględne praktyki biznesowe Kordy sprawiły, że stał się wrogiem nie tylko konkurencyjnych przedsiębiorstw, ale także rządów na całym świecie - i celem zabójców. Obecnie znajduje się na końcowym etapie trwającego dekady, definiującego karierę projektu (Schemat Infrastruktury Kordaland i Sea Phoenician), ekspansywnej eksploatacji potencjalnie bogatego i od dawna uśpionego regionu. Ryzyko dla jego osobistego kapitału jest niewyobrażalne. Jego życie jest w stałym zagrożeniu. I wybiera właśnie ten moment, aby wyznaczyć i przygotować następcę: swoją dwudziestoletnią córkę Liesl (obecnie zakonnicę).
Wraz z osobistym doradcą, Bjornem (Michael Cera), Zsa-zsa i Liesl przemierzają współczesną Wielką Niezależną Fenicję, spotykając się z różnymi partnerami w misji zamknięcia szybko rosnącego niedoboru finansowego, którą Zsa-zsa określa jako: Wszystko, co mamy - plus trochę więcej. Po drodze Liesl bada sprawę nierozwiązanego morderstwa popełnionego dekadę wcześniej na pierwszej żonie Zsa-zsy (jej matki).
Wes Anderson, Roman Coppola i (zwłaszcza) Benicio del Toro stworzyli ikonicznego antybohatera. Zobaczymy nieprzejednany, zniewalający i całkowicie wyjątkowy świat Wesa Andersona.
Dominująca, magnetyczna obecność Del Toro na ekranie w niemal każdej scenie tworzy postać niezapomnianą.
Ekscytujące i przezabawne, dzieło czystej przyjemności, ale także poruszające, gdy ojciec i córka odnajdują się nawzajem.
Filmowy Klub Seniora - Follemente. W tym szaleństwie jest metoda
Najnowszy film Paolo Genovese to nietypowa komedia romantyczna. W rolach głównych zagrały gwiazdy włoskiego kina: Pilar Fogliati, Edoardo Leo, Emanuela Fanelli, Maria Chiara Giannetta, Claudia Pandolfi, Vittoria Puccini, Marco Giallini, Maurizio Lastrico, Rocco Papaleo oraz Claudio Santamaria.
Kto tak naprawdę mieszka w naszej głowie? Osoba szalona, racjonalna, impulsywna, rozważna? A może w naszym umyśle panuje niezły tłok? Genovese opisuje historię pierwszej randki Lary i Piera, zaglądając głęboko w myśli swoich bohaterów. Ukazuje lęki, niepewności i pragnienia. Odkrywa tajemnicze mechanizmy, które odpowiadają za nasze działania. Różne osobowości mają swój głos i swoje racje. Dyskutują, kłócą się, wzruszają, a każda z nich chce, aby to właśnie jej decyzja była ostateczna. A co w sytuacji, gdy żadna z nich nie ma racji?
Kto tak naprawdę mieszka w naszej głowie? Osoba szalona, racjonalna, impulsywna, rozważna? A może w naszym umyśle panuje niezły tłok? Genovese opisuje historię pierwszej randki Lary i Piera, zaglądając głęboko w myśli swoich bohaterów. Ukazuje lęki, niepewności i pragnienia. Odkrywa tajemnicze mechanizmy, które odpowiadają za nasze działania. Różne osobowości mają swój głos i swoje racje. Dyskutują, kłócą się, wzruszają, a każda z nich chce, aby to właśnie jej decyzja była ostateczna. A co w sytuacji, gdy żadna z nich nie ma racji?
HAS. KRONIKI WYOBRAŹNI - Jak być kochaną
Retrospektywa filmów Wojciecha Hasa
Przed seansem prelekcja dr Karoliny Kostyry
Podczas podróży lotniczej aktorka Felicja wspomina czasy II wojny światowej. Zakochana w koledze z teatru, Wiktorze Rawiczu, ukrywała go przez niemal całą okupację, ciążył na nim bowiem wyrok śmierci z uwagi na podejrzenie o zabójstwo volksdeutscha Petersa. By uratować ukochanego, Felicja znosi liczne poniżenia, przemoc, gwałt. Liczy jednak, że Rawicz odwzajemni jej uczucie. Gdy kończy się wojna, bohaterka przeżyje kolejne dramatyczne rozczarowania.
Ekranizacja opowiadania Kazimierza Brandysa pod tym samym tytułem zrealizowana przez jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów filmowych – Wojciecha Jerzego Hasa. Jak być kochaną oparty jest na monologach wewnętrznych głównej bohaterki. Wspomnienia Felicji przenoszą widzów nie tylko w brutalną rzeczywistość II wojny światowej, naznaczoną cierpieniem, grozą i lękiem, ale również w świat subtelnej, wrażliwej i kochającej młodej dziewczyny, która robi wszystko by uratować kochanego przez siebie i podziwianego mężczyznę.
Barbara Krafftówna stworzyła niezapomnianą i genialną kreację, którą należy uznać za jedną z najwspanialszych kobiecych ról w historii światowego kina. Dzięki swojemu talentowi znakomicie oddała uczucia i emocje towarzyszące jej bohaterce w różnych momentach akcji – od bezgranicznej miłości przez strach i poniżenie do rozczarowania i zgorzknienia. Efektem tego było uznanie krytyków i publiczności oraz nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco w 1963 roku. Partneruje jej Zbigniew Cybulski, który odtwarzając Wiktora Rawicza, kabotyna, tchórza i mitomana, odważnie zrywa z postacią Maćka Chełmickiego z Popiołu i diamentu Andrzeja Wajdy.
Karolina Kostyra – kinofilka, filmoznawczyni, adiunktka w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorka publikacji na temat kina dziecięcego i narracji inicjacyjnych w kinie m.in. książki Wiosenna bujność traw. Obrazy przyrody w filmach o dorastaniu (Katowice, 2019).
Przed seansem prelekcja dr Karoliny Kostyry
Podczas podróży lotniczej aktorka Felicja wspomina czasy II wojny światowej. Zakochana w koledze z teatru, Wiktorze Rawiczu, ukrywała go przez niemal całą okupację, ciążył na nim bowiem wyrok śmierci z uwagi na podejrzenie o zabójstwo volksdeutscha Petersa. By uratować ukochanego, Felicja znosi liczne poniżenia, przemoc, gwałt. Liczy jednak, że Rawicz odwzajemni jej uczucie. Gdy kończy się wojna, bohaterka przeżyje kolejne dramatyczne rozczarowania.
Ekranizacja opowiadania Kazimierza Brandysa pod tym samym tytułem zrealizowana przez jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów filmowych – Wojciecha Jerzego Hasa. Jak być kochaną oparty jest na monologach wewnętrznych głównej bohaterki. Wspomnienia Felicji przenoszą widzów nie tylko w brutalną rzeczywistość II wojny światowej, naznaczoną cierpieniem, grozą i lękiem, ale również w świat subtelnej, wrażliwej i kochającej młodej dziewczyny, która robi wszystko by uratować kochanego przez siebie i podziwianego mężczyznę.
Barbara Krafftówna stworzyła niezapomnianą i genialną kreację, którą należy uznać za jedną z najwspanialszych kobiecych ról w historii światowego kina. Dzięki swojemu talentowi znakomicie oddała uczucia i emocje towarzyszące jej bohaterce w różnych momentach akcji – od bezgranicznej miłości przez strach i poniżenie do rozczarowania i zgorzknienia. Efektem tego było uznanie krytyków i publiczności oraz nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco w 1963 roku. Partneruje jej Zbigniew Cybulski, który odtwarzając Wiktora Rawicza, kabotyna, tchórza i mitomana, odważnie zrywa z postacią Maćka Chełmickiego z Popiołu i diamentu Andrzeja Wajdy.
Karolina Kostyra – kinofilka, filmoznawczyni, adiunktka w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorka publikacji na temat kina dziecięcego i narracji inicjacyjnych w kinie m.in. książki Wiosenna bujność traw. Obrazy przyrody w filmach o dorastaniu (Katowice, 2019).
HAS. KRONIKI WYOBRAŹNI - Nieciekawa historia
Retrospektywa filmów Wojciecha Hasa
Przed seansem prelekcja Macieja Gila
Bohater w dojrzałym wieku (Gustaw Holoubek) zakochuje się w młodej, pięknej kobiecie (Hanna Mikuć), której nie jest obojętny, ale waha się czy skorzystać z oferty losu. Jest żonaty, ma córkę na wydaniu, powinien zainteresować się bliżej jej kandydatem na męża (Janusz Gajos). Ulec zauroczeniu czy pozostać wiernym mężem – oto jest pytanie. Postawił je Antoni Czechow pisząc opowiadanie, które zekranizował Wojciech Has.
Przed seansem prelekcja Macieja Gila
Bohater w dojrzałym wieku (Gustaw Holoubek) zakochuje się w młodej, pięknej kobiecie (Hanna Mikuć), której nie jest obojętny, ale waha się czy skorzystać z oferty losu. Jest żonaty, ma córkę na wydaniu, powinien zainteresować się bliżej jej kandydatem na męża (Janusz Gajos). Ulec zauroczeniu czy pozostać wiernym mężem – oto jest pytanie. Postawił je Antoni Czechow pisząc opowiadanie, które zekranizował Wojciech Has.
HAS. KRONIKI WYOBRAŹNI - Rękopis znaleziony w Saragossie
Retrospektywa filmów Wojciecha Hasa
Przed seansem prelekcja Macieja Kędziory
Jeden z najbardziej niezwykłych polskich filmów kostiumowych. Przedziwne perypetie Alfonsa van Wordena podczas jego podróży do Madrytu, gdzie ma objąć służbę w gwardii walońskiej, są okazją do opowiadania – przez spotykane przez niego postaci – kolejnych intrygujących historii. Bohater kilkakrotnie w zagadkowy sposób powraca do punktu wyjścia – tajemniczej karczmy i jej upiornego otoczenia, by ponownie wyruszać w znane mu czasy i przestrzenie, jednak za każdym razem wypełnione innymi postaciami i widziane z innej perspektywy.
Jest to adaptacja XIX-wiecznej powieści Jana Nepomucena Potockiego, dzieła o losach równie skomplikowanych, co opowiedziana w nim historia, opublikowanym ponad 140 lat po śmierci autora. Jest jednym z najciekawszych przykładów narracji szkatułkowej, w której jedna historia prowadzi do drugiej, a z kolei ta do kolejnych, a wszystkie razem tworzą pełen obraz fabuły. Film Hasa został wyróżniony na zagranicznych festiwalach i zdobył uznanie w wielu krajach. Podobnie, jak jego literacki pierwowzór, przez dziesięciolecia krążył po świecie w różnych skróconych wersjach, aż w 1997 roku, z inicjatywy Martina Scorsese i Francisa Forda Coppoli, zrekonstruowano jego pełną wersję i zaprezentowano ją zachodniej publiczności.
Przed seansem prelekcja Macieja Kędziory
Jeden z najbardziej niezwykłych polskich filmów kostiumowych. Przedziwne perypetie Alfonsa van Wordena podczas jego podróży do Madrytu, gdzie ma objąć służbę w gwardii walońskiej, są okazją do opowiadania – przez spotykane przez niego postaci – kolejnych intrygujących historii. Bohater kilkakrotnie w zagadkowy sposób powraca do punktu wyjścia – tajemniczej karczmy i jej upiornego otoczenia, by ponownie wyruszać w znane mu czasy i przestrzenie, jednak za każdym razem wypełnione innymi postaciami i widziane z innej perspektywy.
Jest to adaptacja XIX-wiecznej powieści Jana Nepomucena Potockiego, dzieła o losach równie skomplikowanych, co opowiedziana w nim historia, opublikowanym ponad 140 lat po śmierci autora. Jest jednym z najciekawszych przykładów narracji szkatułkowej, w której jedna historia prowadzi do drugiej, a z kolei ta do kolejnych, a wszystkie razem tworzą pełen obraz fabuły. Film Hasa został wyróżniony na zagranicznych festiwalach i zdobył uznanie w wielu krajach. Podobnie, jak jego literacki pierwowzór, przez dziesięciolecia krążył po świecie w różnych skróconych wersjach, aż w 1997 roku, z inicjatywy Martina Scorsese i Francisa Forda Coppoli, zrekonstruowano jego pełną wersję i zaprezentowano ją zachodniej publiczności.
KOK - Amelia
Ciężko jest czegoś szukać, gdy nie wie się, co to jest…
Amelia mieszka wprawdzie w Paryżu, ale żyje w swoim własnym świecie. Pracuje w kawiarni, wynajmuje mieszkanie. Życie wydaje się być dla niej nudne, ale generalnie jej pasuje. Z wyjątkiem tego, że jest samotna.
Pewnego dnia Amelia odkrywa w swoim mieszkaniu stare pudełko ze skarbami z dzieciństwa i potajemnie zwraca je właścicielowi w średnim wieku. Zmienia to jego życie – i także jej życie. Od teraz wszystko się zmienia.
Amelia Jean Pierre Jeuneta (Delicatessen, Miasto zaginionych dzieci) była wielkim przebojem polskich kin na początku obecnego stulecia. Znany z oryginalnego stylu francuski twórca wykorzystał osobliwy charakter swojego filmowego pisma, by przedstawić wyjątkową historię młodej paryżanki szukającej miłości. Dzięki tej zabawnej i wzruszającej opowieści do gwiazd pierwszej wielkości francuskiego kina awansowała 24-letnia wówczas Audrey Tautou, której partneruje Mathieu Kassovitz.
Amelia zdobyła 4 francuskie Cezary, 2 nagrody BAFTA, nagrody publiczności (m.in. Europejskiej Akademii Filmowej, MFF Toronto) oraz wiele wiele innych wyróżnień. Przede wszystkim zdobyła serca publiczności na całym świecie.
Amelia mieszka wprawdzie w Paryżu, ale żyje w swoim własnym świecie. Pracuje w kawiarni, wynajmuje mieszkanie. Życie wydaje się być dla niej nudne, ale generalnie jej pasuje. Z wyjątkiem tego, że jest samotna.
Pewnego dnia Amelia odkrywa w swoim mieszkaniu stare pudełko ze skarbami z dzieciństwa i potajemnie zwraca je właścicielowi w średnim wieku. Zmienia to jego życie – i także jej życie. Od teraz wszystko się zmienia.
Amelia Jean Pierre Jeuneta (Delicatessen, Miasto zaginionych dzieci) była wielkim przebojem polskich kin na początku obecnego stulecia. Znany z oryginalnego stylu francuski twórca wykorzystał osobliwy charakter swojego filmowego pisma, by przedstawić wyjątkową historię młodej paryżanki szukającej miłości. Dzięki tej zabawnej i wzruszającej opowieści do gwiazd pierwszej wielkości francuskiego kina awansowała 24-letnia wówczas Audrey Tautou, której partneruje Mathieu Kassovitz.
Amelia zdobyła 4 francuskie Cezary, 2 nagrody BAFTA, nagrody publiczności (m.in. Europejskiej Akademii Filmowej, MFF Toronto) oraz wiele wiele innych wyróżnień. Przede wszystkim zdobyła serca publiczności na całym świecie.
Konklawe
Oscary 2025 – wygrana:
Najlepszy scenariusz adaptowany
Fascynujący thriller Edwarda Bergera, twórcy nagrodzonego 4 OSCARAMI Na Zachodzie bez zmian, który przenosi widzów w samo serce Watykanu.
Ekranizacja powieści Roberta Harrisa, autora takich bestsellerów jak Autor widmo (zekranizowany przez Romana Polańskiego), Pompeje, Enigma.
Wciągająca opowieść o władzy, wierze i tajemnicach ukrytych za murami Stolicy Apostolskiej, czyli House of Cards w Watykanie.
Co jest najwyższą wartością? Wiara? Nadzieja? Miłość? A może interes potężnej instytucji?
Po śmierci znienawidzonego w Watykanie papieża, kardynałowie z całego świata zjeżdżają się na konklawe, by wybrać nowego przywódcę Kościoła. Obradom przewodzi kardynał Lawrence, który ma za zadanie jedynie czuwać nad ich sprawnym przebiegiem. Jednak, gdy zaostrza się walka dwóch wrogich frakcji, a na jaw zaczynają wychodzić kompromitujące tajemnice ich kandydatów, Lawrence staje przed dylematem. Zachować bezstronność i pozwolić wybrać osobę niegodną? Czy wbrew zasadom zaangażować się po jednej ze stron? A może poszukać trzeciego rozwiązania? Okazja nadarza się, gdy tuż przed rozpoczęciem głosowania wśród obradujących pojawia się nikomu nieznany kardynał Benitez, tajemniczy współpracownik nieżyjącego papieża. Kim jest? Kto za nim stoi? Jaki ma cel? Czy instytucję Kościoła czeka wstrząs, jakiego nie było w historii?
Najlepszy scenariusz adaptowany
Fascynujący thriller Edwarda Bergera, twórcy nagrodzonego 4 OSCARAMI Na Zachodzie bez zmian, który przenosi widzów w samo serce Watykanu.
Ekranizacja powieści Roberta Harrisa, autora takich bestsellerów jak Autor widmo (zekranizowany przez Romana Polańskiego), Pompeje, Enigma.
Wciągająca opowieść o władzy, wierze i tajemnicach ukrytych za murami Stolicy Apostolskiej, czyli House of Cards w Watykanie.
Co jest najwyższą wartością? Wiara? Nadzieja? Miłość? A może interes potężnej instytucji?
Po śmierci znienawidzonego w Watykanie papieża, kardynałowie z całego świata zjeżdżają się na konklawe, by wybrać nowego przywódcę Kościoła. Obradom przewodzi kardynał Lawrence, który ma za zadanie jedynie czuwać nad ich sprawnym przebiegiem. Jednak, gdy zaostrza się walka dwóch wrogich frakcji, a na jaw zaczynają wychodzić kompromitujące tajemnice ich kandydatów, Lawrence staje przed dylematem. Zachować bezstronność i pozwolić wybrać osobę niegodną? Czy wbrew zasadom zaangażować się po jednej ze stron? A może poszukać trzeciego rozwiązania? Okazja nadarza się, gdy tuż przed rozpoczęciem głosowania wśród obradujących pojawia się nikomu nieznany kardynał Benitez, tajemniczy współpracownik nieżyjącego papieża. Kim jest? Kto za nim stoi? Jaki ma cel? Czy instytucję Kościoła czeka wstrząs, jakiego nie było w historii?
Marta Król "L-O-V-E akustycznie"
Zapraszamy na akustyczny koncert znakomitej wokalistki jazzowej obdarzonej wyjątkową barwa głosu, której towarzyszyć będą wybitni muzycy: Paweł Tomaszewski - instrumenty klawiszowe i Michał Kapczuk - kontrabas, gitara basowa.
O miłości akustycznie jest muzyczną podróżą, ukazującą wielobarwne i piękne w swej różnorodności miłosne opowieści. To wyjątkowa okazja do posłuchania kompozycji, które dla publiczności są przywołaniem wielu wspomnień i emocji. Projekt zawiera niezapomniane melodie z ubiegłego stulecia oscylujące wokół standardów jazzu, soulu oraz wyrafinowanego popu, wypełnione poruszającymi, głębokimi tekstami. Wokalistka sięga także po kilka autorskich miłosnych tytułów, zarówno anglojęzycznych jak i w języku ojczystym.
Wśród utworów wybrzmiewają między innymi: What The World Needs Now Is Love, The First Time Ever I saw Your Face, If You Love Somebody Set Them Free, Samba przed rozstaniem.
Szlachetne brzmienie przepełnione pięknymi detalami oraz improwizacją gwarantuje grono obecnych tutaj znamienitych i czołowych instrumentalistów w kraju.
O miłości akustycznie jest muzyczną podróżą, ukazującą wielobarwne i piękne w swej różnorodności miłosne opowieści. To wyjątkowa okazja do posłuchania kompozycji, które dla publiczności są przywołaniem wielu wspomnień i emocji. Projekt zawiera niezapomniane melodie z ubiegłego stulecia oscylujące wokół standardów jazzu, soulu oraz wyrafinowanego popu, wypełnione poruszającymi, głębokimi tekstami. Wokalistka sięga także po kilka autorskich miłosnych tytułów, zarówno anglojęzycznych jak i w języku ojczystym.
Wśród utworów wybrzmiewają między innymi: What The World Needs Now Is Love, The First Time Ever I saw Your Face, If You Love Somebody Set Them Free, Samba przed rozstaniem.
Szlachetne brzmienie przepełnione pięknymi detalami oraz improwizacją gwarantuje grono obecnych tutaj znamienitych i czołowych instrumentalistów w kraju.
Monty Python i Święty Graal. 50-lecie premiery (wersja 2K)
Premiera tego absurdalnego filmu nigdy nie miała miejsca. W Polsce. Dlatego robimy ją teraz, 50 lat po premierze światowej, bo w 1975 roku akurat graliśmy w kinach świetną Ziemię obiecaną Wajdy, a później już musieliśmy szybko lecieć do sklepu, by stanąć w kolejce po mięso. Nasi „przyjaciele” zza Buga też nie bardzo chcieli, żebyśmy pękali ze śmiechu. Nie było więc czasu i przestrzeni na polską premierę kinową pierwszego (czy tam drugiego – zależy, jak liczyć) filmu fabularnego Monty Pythona, grupy komików ze „zgniłego Zachodu”, którzy usiłowali przekonać cały świat, że konno można jeździć bez konia, a jedynie klekocząc skorupami kokosa.
Anglia, rok 932. Król Artur przemierza wioski i miasta, by znaleźć dzielnych wojowników, którzy do niego dołączą i zostaną Rycerzami Okrągłego Stołu. Poszukiwania obfitują w niebywałe przygody, ale w końcu Arturowi udaje się namówić pięciu rycerzy, aby mu towarzyszyli. Król pragnie dotrzeć z nimi do zamku Camelot. Niespodziewanie przemawia do niego sam Bóg i zleca mu inną misję – odszukanie Świętego Graala. Podczas wyprawy kompania zmierzy się z licznymi niebezpieczeństwami, jak francuscy szydercy, rycerze, którzy mówią „Ni”, latające krowy czy Krwiożerczy Królik.
Anglia, rok 932. Król Artur przemierza wioski i miasta, by znaleźć dzielnych wojowników, którzy do niego dołączą i zostaną Rycerzami Okrągłego Stołu. Poszukiwania obfitują w niebywałe przygody, ale w końcu Arturowi udaje się namówić pięciu rycerzy, aby mu towarzyszyli. Król pragnie dotrzeć z nimi do zamku Camelot. Niespodziewanie przemawia do niego sam Bóg i zleca mu inną misję – odszukanie Świętego Graala. Podczas wyprawy kompania zmierzy się z licznymi niebezpieczeństwami, jak francuscy szydercy, rycerze, którzy mówią „Ni”, latające krowy czy Krwiożerczy Królik.
Prawdziwa historia Tamary Łempickiej - seans specjalny
Prawdziwa historia Tamary Łempickiej to wizualnie oszałamiający pełnometrażowy film dokumentalny, który śledzi życie i walkę o przetrwanie słynnej malarki poprzez jej pełne mocy dzieła sztuki. Dzięki przełomowym, nigdy wcześniej niepokazywanym filmom z domowego archiwum na taśmie 8 mm oraz nowo odkrytym aktom urodzenia i chrztu, film po raz pierwszy ujawnia jej prawdziwe imię, pochodzenie i tożsamość, zmieniając historię sztuki.
Opowieść obejmuje jej drogę do międzynarodowej sławy w Paryżu lat 20., ucieczkę przed faszyzmem do Stanów Zjednoczonych w 1940 roku oraz jej współczesne odrodzenie na rynku sztuki. Ta niezwykła uchodźczyni wielokrotnie na nowo definiowała siebie w czasie dwóch wojen, ucieleśniając talent, odporność, pasję i nieustanne dążenie do artystycznej wolności pomimo okrucieństw, których doświadczyła. Ta biseksualna, żydowska artystka miała wolę, by być wielką i by być dostrzeganą w świecie, który nie zawsze chciał ją widzieć.
Opowieść obejmuje jej drogę do międzynarodowej sławy w Paryżu lat 20., ucieczkę przed faszyzmem do Stanów Zjednoczonych w 1940 roku oraz jej współczesne odrodzenie na rynku sztuki. Ta niezwykła uchodźczyni wielokrotnie na nowo definiowała siebie w czasie dwóch wojen, ucieleśniając talent, odporność, pasję i nieustanne dążenie do artystycznej wolności pomimo okrucieństw, których doświadczyła. Ta biseksualna, żydowska artystka miała wolę, by być wielką i by być dostrzeganą w świecie, który nie zawsze chciał ją widzieć.
Rialto DOCumentalnie - Prawdziwa historia Tamary Łempickiej
Prawdziwa historia Tamary Łempickiej to wizualnie oszałamiający pełnometrażowy film dokumentalny, który śledzi życie i walkę o przetrwanie słynnej malarki poprzez jej pełne mocy dzieła sztuki. Dzięki przełomowym, nigdy wcześniej niepokazywanym filmom z domowego archiwum na taśmie 8 mm oraz nowo odkrytym aktom urodzenia i chrztu, film po raz pierwszy ujawnia jej prawdziwe imię, pochodzenie i tożsamość, zmieniając historię sztuki.
Opowieść obejmuje jej drogę do międzynarodowej sławy w Paryżu lat 20., ucieczkę przed faszyzmem do Stanów Zjednoczonych w 1940 roku oraz jej współczesne odrodzenie na rynku sztuki. Ta niezwykła uchodźczyni wielokrotnie na nowo definiowała siebie w czasie dwóch wojen, ucieleśniając talent, odporność, pasję i nieustanne dążenie do artystycznej wolności pomimo okrucieństw, których doświadczyła. Ta biseksualna, żydowska artystka miała wolę, by być wielką i by być dostrzeganą w świecie, który nie zawsze chciał ją widzieć.
Opowieść obejmuje jej drogę do międzynarodowej sławy w Paryżu lat 20., ucieczkę przed faszyzmem do Stanów Zjednoczonych w 1940 roku oraz jej współczesne odrodzenie na rynku sztuki. Ta niezwykła uchodźczyni wielokrotnie na nowo definiowała siebie w czasie dwóch wojen, ucieleśniając talent, odporność, pasję i nieustanne dążenie do artystycznej wolności pomimo okrucieństw, których doświadczyła. Ta biseksualna, żydowska artystka miała wolę, by być wielką i by być dostrzeganą w świecie, który nie zawsze chciał ją widzieć.
The Last Showgirl
Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w The Last Showgirl powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii. Film w reżyserii Gii Coppoli
zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za Wszystko wszędzie naraz), Dave Bautista (Diuna, seria Strażnicy Galaktyki), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka (Kod zła, serial Mad Men). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.
Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus Beautiful That Way.
Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, The Last Showgirl jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.
zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za Wszystko wszędzie naraz), Dave Bautista (Diuna, seria Strażnicy Galaktyki), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka (Kod zła, serial Mad Men). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.
Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus Beautiful That Way.
Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, The Last Showgirl jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.
Tomasz Chyła Quintet - Jazzowe dziedzictwo polskich mistrzów
Instytut Pamięci Narodowej zaprasza na koncert jazzowy, który odbędzie się 15 czerwca o godz. 19.00 w Kinoteatrze Rialto w Katowicach. Odbiór bezpłatnych wejściówek w kasie Rialto lub poprzez stronę www.rialto.katowice.pl
Tomasz Chyła Quintet to jeden z najciekawszych zespołów młodego
pokolenia, polskiego jazzu. Kwintet prowadzony przez charyzmatycznego skrzypka z Gdańska. Jego kwintet od kilku lat eksploruję muzykę improwizowaną w nieograniczony sposób, czerpiąc przy tym z innych gatunków muzycznych. Z tych eksperymentów do tej pory narodziło się pięć albumów Eternal Entropy (2017), Circlesongs (2018), Live at Polish Radio 3 (2019), da Vinci (2021) oraz Music We Like To Dance To (2024).
Zespół wystąpi w składzie:
Tomasz Chyła – skrzypce
Emil Miszk – trąbka
Krzysztof Hadrych – gitara
Konrad Żołnierek – kontrabas
Sławek Koryzno – perkusja
Koncert ma na celu upamiętnienie czterech niezwykle ważnych postaci
polskiego jazzu – Zbigniewa Namysłowskiego, Zbigniewa Seiferta, Andrzeja Trzaskowskiego i Krzysztofa Komedy. Poprzez ich muzykę, której wpływ przekroczył granice kraju, chcemy podkreślić ich ogromny wkład w rozwój jazzu w Polsce i na całym świecie. W powojennej rzeczywistości, w której polską kulturę podporządkowano
marksistowskim ideom, zyskujący wciąż uznanie jazz stał się synonimem muzyki zgniłych wartości czy wręcz ich braku. W oczach i uszach władz komunistycznych jazz wiązał się z postawą nihilistyczną i snobizmem, przedstawiano go jako zjawisko zdehumanizowane, dalece abstrakcyjne, które pozbawione było zasad moralnych i muzycznych fundamentów. Być może sowiecki totalitaryzm upatrywał w jazzie swojego konkurenta, spełniał on bowiem wszelkie warunki, by stanąć na czele tych, którzy takiemu porządkowi się sprzeciwiali. Jego hasłami od zarania dziejów były: wolność, niezależność, indywidualizm. Nie bez powodu młode pokolenie Polaków traktowało jazz jako drogę do wolności. Choć minęło ponad 70 lat, muzyka ta kultywowana jest w tym właśnie duchu. Jazz wciąż stanowi nurt niezależny, niepodyktowany odgórnie. Ściegiem niepokornych jazzmanów ubiegłego wieku kroczy muzycznie Tomasz Chyła. W wykonaniu jego kwintetu doświadczymy wszelkich odcieni wolności
– od krzyku buntu, przez celebracyjny taniec, aż po refleksyjny uśmiech.
PROGRAM:
1. Zbigniew Namysłowski – Rozpacz
2. Andrzej Trzaskowski – Synopsis
3. Krzysztof Komeda – Svantetic
4. Zbigniew Seifert – City of Spring
5. Tomasz Chyła – Stańko I
6. Tomasz Chyła – Stańko II
7. Tomasz Chyła – Don’t Rock the Boat
8. Tomasz Chyła – Christopher’s Dance
9. Tomasz Chyła, Emil Miszk, Krzysztof Hadrych, Sławek Koryzno, Konrad Żołnierek – Amerigo
Tomasz Chyła Quintet to jeden z najciekawszych zespołów młodego
pokolenia, polskiego jazzu. Kwintet prowadzony przez charyzmatycznego skrzypka z Gdańska. Jego kwintet od kilku lat eksploruję muzykę improwizowaną w nieograniczony sposób, czerpiąc przy tym z innych gatunków muzycznych. Z tych eksperymentów do tej pory narodziło się pięć albumów Eternal Entropy (2017), Circlesongs (2018), Live at Polish Radio 3 (2019), da Vinci (2021) oraz Music We Like To Dance To (2024).
Zespół wystąpi w składzie:
Tomasz Chyła – skrzypce
Emil Miszk – trąbka
Krzysztof Hadrych – gitara
Konrad Żołnierek – kontrabas
Sławek Koryzno – perkusja
Koncert ma na celu upamiętnienie czterech niezwykle ważnych postaci
polskiego jazzu – Zbigniewa Namysłowskiego, Zbigniewa Seiferta, Andrzeja Trzaskowskiego i Krzysztofa Komedy. Poprzez ich muzykę, której wpływ przekroczył granice kraju, chcemy podkreślić ich ogromny wkład w rozwój jazzu w Polsce i na całym świecie. W powojennej rzeczywistości, w której polską kulturę podporządkowano
marksistowskim ideom, zyskujący wciąż uznanie jazz stał się synonimem muzyki zgniłych wartości czy wręcz ich braku. W oczach i uszach władz komunistycznych jazz wiązał się z postawą nihilistyczną i snobizmem, przedstawiano go jako zjawisko zdehumanizowane, dalece abstrakcyjne, które pozbawione było zasad moralnych i muzycznych fundamentów. Być może sowiecki totalitaryzm upatrywał w jazzie swojego konkurenta, spełniał on bowiem wszelkie warunki, by stanąć na czele tych, którzy takiemu porządkowi się sprzeciwiali. Jego hasłami od zarania dziejów były: wolność, niezależność, indywidualizm. Nie bez powodu młode pokolenie Polaków traktowało jazz jako drogę do wolności. Choć minęło ponad 70 lat, muzyka ta kultywowana jest w tym właśnie duchu. Jazz wciąż stanowi nurt niezależny, niepodyktowany odgórnie. Ściegiem niepokornych jazzmanów ubiegłego wieku kroczy muzycznie Tomasz Chyła. W wykonaniu jego kwintetu doświadczymy wszelkich odcieni wolności
– od krzyku buntu, przez celebracyjny taniec, aż po refleksyjny uśmiech.
PROGRAM:
1. Zbigniew Namysłowski – Rozpacz
2. Andrzej Trzaskowski – Synopsis
3. Krzysztof Komeda – Svantetic
4. Zbigniew Seifert – City of Spring
5. Tomasz Chyła – Stańko I
6. Tomasz Chyła – Stańko II
7. Tomasz Chyła – Don’t Rock the Boat
8. Tomasz Chyła – Christopher’s Dance
9. Tomasz Chyła, Emil Miszk, Krzysztof Hadrych, Sławek Koryzno, Konrad Żołnierek – Amerigo
Tribute to David Lynch - Człowiek słoń
Pierwowzorem filmowej postaci był Joseph Casey Merrick, który urodził się w 1962 roku. Żył tylko 28 lat. Swój wygląd tłumaczył tym, że gdy matka była z nim w czwartym miesiącu ciąży, fatalnie się przelękła po wepchnięciu pod nogi słonia przez gapiów podziwiających paradę zwierząt. W istocie jego szczególnie ciężki przypadek był prawdopodobnie skutkiem aż dwóch chorób genetycznych: syndromu Proteusza (powodującego nienaturalny rozrost tkanek, zwłaszcza kości i skóry) oraz choroby Recklinghausena (nierwiakowłókniakowatości). Skutkiem była z czasem silna deformacja prawej ręki, odstręczające zmiany na powierzchni całego ciała, przede wszystkim zaś ogromne zniekształcenie czaszki, powodujące przerażający wygląd.
cytaty. A. Garbicz Podróż piąta s. 509
Genialny młody chirurg, Treves, spotyka w wiktoriańskim cyrku zdeformowanego mężczyznę, który z powodu swojego wyglądu skazany jest na poniżające życie cyrkowego dziwoląga. Jest nim John Merrick, znany publiczności cyrkowej w całym kraju jako Człowiek Słoń. Choć Merricka nie można wyleczyć, Treves walczy o uwolnienie go od nędzy jego środowiska i zapewnienie mu godnego i wygodnego życia...
Ciekawostki o filme:
Film zdobył aż 8 nominacji do Oscara w tym dla najlepszego filmu, najlepszego reżysera (David Lynch) i najlepszego aktora pierwszoplanowego (John Hurt)
Człowiek słoń powstał dla wytwórni Mela Brooksa - amerykańskiego scenarzysty i reżysera, który specjalizował się w parodiach filmowych. To on nakręcił m.in. Kosmiczne jaja, czy Robin Hood: faceci w rajtuzach.
----------------------------------
I'm going to let you in on a little secret. Every day, once a day, give yourself a present. Don't plan it. Don't wait for it. Just let it happen. (Dale Cooper, Miasteczko Twin Peaks)
Tribute to David Lynch to retrospektywa filmów zmarłego w styczniu wybitnego amerykańskiego reżysera – ikony światowego kina, artysty-wizjonera, umiejętnie balansującego pomiędzy grozą i pięknem, naiwnością, surrealistycznym humorem i powagą. Wydarzeniem towarzyszącym będzie Twin Peaks PARTY, podczas którego zanurzymy się w gęstej, onirycznej atmosferze kultowego serialu.
Twin Peaks PARTY
W ramach przeglądu zapraszamy na imprezę Twin Peaks PARTY, nawiązującą do kultowego serialu z lat 90. Ciężkie czerwone kurtyny Kinoteatru Rialto, fuzja charakterystycznych mrocznych dźwięków i melodii przeniesie nas do tajemniczego lynchowskiego świata. O odpowiednią muzykę zadba niesamowity DJ Kicó – stały rezydent najlepszych górnośląskich scen klubowych.
Fanów serialu z pewnością ucieszy porządna kawa serwowana przez Cafe Rialto oraz placek z wiśniami – atrybuty agenta Dale’a Coopera.
Stroje w stylu mieszkańców Miasteczka Twin Peaks i lat 90. mile widziane!
cytaty. A. Garbicz Podróż piąta s. 509
Genialny młody chirurg, Treves, spotyka w wiktoriańskim cyrku zdeformowanego mężczyznę, który z powodu swojego wyglądu skazany jest na poniżające życie cyrkowego dziwoląga. Jest nim John Merrick, znany publiczności cyrkowej w całym kraju jako Człowiek Słoń. Choć Merricka nie można wyleczyć, Treves walczy o uwolnienie go od nędzy jego środowiska i zapewnienie mu godnego i wygodnego życia...
Ciekawostki o filme:
Film zdobył aż 8 nominacji do Oscara w tym dla najlepszego filmu, najlepszego reżysera (David Lynch) i najlepszego aktora pierwszoplanowego (John Hurt)
Człowiek słoń powstał dla wytwórni Mela Brooksa - amerykańskiego scenarzysty i reżysera, który specjalizował się w parodiach filmowych. To on nakręcił m.in. Kosmiczne jaja, czy Robin Hood: faceci w rajtuzach.
----------------------------------
I'm going to let you in on a little secret. Every day, once a day, give yourself a present. Don't plan it. Don't wait for it. Just let it happen. (Dale Cooper, Miasteczko Twin Peaks)
Tribute to David Lynch to retrospektywa filmów zmarłego w styczniu wybitnego amerykańskiego reżysera – ikony światowego kina, artysty-wizjonera, umiejętnie balansującego pomiędzy grozą i pięknem, naiwnością, surrealistycznym humorem i powagą. Wydarzeniem towarzyszącym będzie Twin Peaks PARTY, podczas którego zanurzymy się w gęstej, onirycznej atmosferze kultowego serialu.
Twin Peaks PARTY
W ramach przeglądu zapraszamy na imprezę Twin Peaks PARTY, nawiązującą do kultowego serialu z lat 90. Ciężkie czerwone kurtyny Kinoteatru Rialto, fuzja charakterystycznych mrocznych dźwięków i melodii przeniesie nas do tajemniczego lynchowskiego świata. O odpowiednią muzykę zadba niesamowity DJ Kicó – stały rezydent najlepszych górnośląskich scen klubowych.
Fanów serialu z pewnością ucieszy porządna kawa serwowana przez Cafe Rialto oraz placek z wiśniami – atrybuty agenta Dale’a Coopera.
Stroje w stylu mieszkańców Miasteczka Twin Peaks i lat 90. mile widziane!
Tribute to David Lynch - Mulholland Drive
Mulholland Drive wraca do kin w odrestaurowanej wersji 4K! Zanurz się w hipnotycznym śnie Davida Lyncha na nowo!
W zrealizowanej w 2016 roku ankiecie BBC Culture przeprowadzonej wśród 177 krytyków filmowych z całego świata, Mulholland Drive zostało uznane za najlepszy film XXI wieku.
Uwodzicielska i przerażająca wizja fabryki snów w Los Angeles Davida Lyncha to jedno z prawdziwych arcydzieł nowego tysiąclecia; opowieść o miłości, zazdrości i zemście jak żadna inna.
Mulholland Drive łączy w sobie elementy thrillera, noir i surrealistycznego kina. Fabuła skupia się na historii młodej kobiety, która traci pamięć po wypadku samochodowym na Mulholland Drive w Los Angeles. Z pomocą nowo poznanej przyjaciółki, próbuje odkryć swoją tożsamość, co prowadzi do serii zagadek, tajemniczych postaci i nieoczekiwanych zwrotów akcji.
----------------------------------
I'm going to let you in on a little secret. Every day, once a day, give yourself a present. Don't plan it. Don't wait for it. Just let it happen. (Dale Cooper, Miasteczko Twin Peaks)
Tribute to David Lynch to retrospektywa filmów zmarłego w styczniu wybitnego amerykańskiego reżysera – ikony światowego kina, artysty-wizjonera, umiejętnie balansującego pomiędzy grozą i pięknem, naiwnością, surrealistycznym humorem i powagą. Wydarzeniem towarzyszącym będzie Twin Peaks PARTY, podczas którego zanurzymy się w gęstej, onirycznej atmosferze kultowego serialu.
Twin Peaks PARTY
W ramach przeglądu zapraszamy na imprezę Twin Peaks PARTY, nawiązującą do kultowego serialu z lat 90. Ciężkie czerwone kurtyny Kinoteatru Rialto, fuzja charakterystycznych mrocznych dźwięków i melodii przeniesie nas do tajemniczego lynchowskiego świata. O odpowiednią muzykę zadba niesamowity DJ Kicó – stały rezydent najlepszych górnośląskich scen klubowych.
Fanów serialu z pewnością ucieszy porządna kawa serwowana przez Cafe Rialto oraz placek z wiśniami – atrybuty agenta Dale’a Coopera.
Stroje w stylu mieszkańców Miasteczka Twin Peaks i lat 90. mile widziane!
W zrealizowanej w 2016 roku ankiecie BBC Culture przeprowadzonej wśród 177 krytyków filmowych z całego świata, Mulholland Drive zostało uznane za najlepszy film XXI wieku.
Uwodzicielska i przerażająca wizja fabryki snów w Los Angeles Davida Lyncha to jedno z prawdziwych arcydzieł nowego tysiąclecia; opowieść o miłości, zazdrości i zemście jak żadna inna.
Mulholland Drive łączy w sobie elementy thrillera, noir i surrealistycznego kina. Fabuła skupia się na historii młodej kobiety, która traci pamięć po wypadku samochodowym na Mulholland Drive w Los Angeles. Z pomocą nowo poznanej przyjaciółki, próbuje odkryć swoją tożsamość, co prowadzi do serii zagadek, tajemniczych postaci i nieoczekiwanych zwrotów akcji.
----------------------------------
I'm going to let you in on a little secret. Every day, once a day, give yourself a present. Don't plan it. Don't wait for it. Just let it happen. (Dale Cooper, Miasteczko Twin Peaks)
Tribute to David Lynch to retrospektywa filmów zmarłego w styczniu wybitnego amerykańskiego reżysera – ikony światowego kina, artysty-wizjonera, umiejętnie balansującego pomiędzy grozą i pięknem, naiwnością, surrealistycznym humorem i powagą. Wydarzeniem towarzyszącym będzie Twin Peaks PARTY, podczas którego zanurzymy się w gęstej, onirycznej atmosferze kultowego serialu.
Twin Peaks PARTY
W ramach przeglądu zapraszamy na imprezę Twin Peaks PARTY, nawiązującą do kultowego serialu z lat 90. Ciężkie czerwone kurtyny Kinoteatru Rialto, fuzja charakterystycznych mrocznych dźwięków i melodii przeniesie nas do tajemniczego lynchowskiego świata. O odpowiednią muzykę zadba niesamowity DJ Kicó – stały rezydent najlepszych górnośląskich scen klubowych.
Fanów serialu z pewnością ucieszy porządna kawa serwowana przez Cafe Rialto oraz placek z wiśniami – atrybuty agenta Dale’a Coopera.
Stroje w stylu mieszkańców Miasteczka Twin Peaks i lat 90. mile widziane!
Tribute to David Lynch - Prosta historia
Liryczna podróż w głąb ludzkiej duszy, pełna alegorii i symboliki filozoficzna przypowieść o istnieniu i przemijaniu, w której genialny David Lynch konstatuje kondycję współczesnego człowieka oraz
definiuje jego miejsce w przestrzeni uniwersum. To kino drogi w najlepszym wydaniu, reżyserski hołd złożony opowiadaniom, film wyjątkowy w twórczości amerykańskiego postmodernisty.
Na wieść o śmiertelnej chorobie skonfliktowanego z nim brata starszy mężczyzna decyduje się na daleką wyprawę, by uzyskać pojednanie. W swoją odyseję wyrusza na małym traktorze ogrodowym i nieśpiesznie pokonuje urzekającą prowincję, dokonując w drodze rozrachunku z własnym życiem.
To historia prawdziwa. W 1994 roku 73-letni farmer z Iowy zapragnął odwiedzić swojego chorego brata w Wisconsin. Kilkusetmilową podróż odbył… małym ciągnikiem do kosiarki.
Film, nr 1/2000 r, s. 68
Wiem, że ten film w niczym nie przypomina moich poprzednich. Ale ludzie w swoich wyborach często kierują się emocjami. Tak właśnie było ze mną. Scenariusz Prostej historii poruszył mnie do głębi. Zafrapował mnie zwłaszcza motyw przebaczenia.
David Lynch
----------------------------------
I'm going to let you in on a little secret. Every day, once a day, give yourself a present. Don't plan it. Don't wait for it. Just let it happen. (Dale Cooper, Miasteczko Twin Peaks)
Tribute to David Lynch to retrospektywa filmów zmarłego w styczniu wybitnego amerykańskiego reżysera – ikony światowego kina, artysty-wizjonera, umiejętnie balansującego pomiędzy grozą i pięknem, naiwnością, surrealistycznym humorem i powagą. Wydarzeniem towarzyszącym będzie Twin Peaks PARTY, podczas którego zanurzymy się w gęstej, onirycznej atmosferze kultowego serialu.
Twin Peaks PARTY
W ramach przeglądu zapraszamy na imprezę Twin Peaks PARTY, nawiązującą do kultowego serialu z lat 90. Ciężkie czerwone kurtyny Kinoteatru Rialto, fuzja charakterystycznych mrocznych dźwięków i melodii przeniesie nas do tajemniczego lynchowskiego świata. O odpowiednią muzykę zadba niesamowity DJ Kicó – stały rezydent najlepszych górnośląskich scen klubowych.
Fanów serialu z pewnością ucieszy porządna kawa serwowana prze Cafe Rialto oraz placek z wiśniami – atrybuty agenta Dale’a Coopera.
Stroje w stylu mieszkańców Miasteczka Twin Peaks i lat 90. mile widziane!
definiuje jego miejsce w przestrzeni uniwersum. To kino drogi w najlepszym wydaniu, reżyserski hołd złożony opowiadaniom, film wyjątkowy w twórczości amerykańskiego postmodernisty.
Na wieść o śmiertelnej chorobie skonfliktowanego z nim brata starszy mężczyzna decyduje się na daleką wyprawę, by uzyskać pojednanie. W swoją odyseję wyrusza na małym traktorze ogrodowym i nieśpiesznie pokonuje urzekającą prowincję, dokonując w drodze rozrachunku z własnym życiem.
To historia prawdziwa. W 1994 roku 73-letni farmer z Iowy zapragnął odwiedzić swojego chorego brata w Wisconsin. Kilkusetmilową podróż odbył… małym ciągnikiem do kosiarki.
Film, nr 1/2000 r, s. 68
Wiem, że ten film w niczym nie przypomina moich poprzednich. Ale ludzie w swoich wyborach często kierują się emocjami. Tak właśnie było ze mną. Scenariusz Prostej historii poruszył mnie do głębi. Zafrapował mnie zwłaszcza motyw przebaczenia.
David Lynch
----------------------------------
I'm going to let you in on a little secret. Every day, once a day, give yourself a present. Don't plan it. Don't wait for it. Just let it happen. (Dale Cooper, Miasteczko Twin Peaks)
Tribute to David Lynch to retrospektywa filmów zmarłego w styczniu wybitnego amerykańskiego reżysera – ikony światowego kina, artysty-wizjonera, umiejętnie balansującego pomiędzy grozą i pięknem, naiwnością, surrealistycznym humorem i powagą. Wydarzeniem towarzyszącym będzie Twin Peaks PARTY, podczas którego zanurzymy się w gęstej, onirycznej atmosferze kultowego serialu.
Twin Peaks PARTY
W ramach przeglądu zapraszamy na imprezę Twin Peaks PARTY, nawiązującą do kultowego serialu z lat 90. Ciężkie czerwone kurtyny Kinoteatru Rialto, fuzja charakterystycznych mrocznych dźwięków i melodii przeniesie nas do tajemniczego lynchowskiego świata. O odpowiednią muzykę zadba niesamowity DJ Kicó – stały rezydent najlepszych górnośląskich scen klubowych.
Fanów serialu z pewnością ucieszy porządna kawa serwowana prze Cafe Rialto oraz placek z wiśniami – atrybuty agenta Dale’a Coopera.
Stroje w stylu mieszkańców Miasteczka Twin Peaks i lat 90. mile widziane!
Wielka Sztuka w Kinoteatrze Rialto - Ciało i brąz. Tajemnica rzeźb z Riace
Ciało i brąz. Tajemnica rzeźb z Riace to dokument, który opowiada o najlepiej na świecie zachowanych figurach z brązu: dwóch tajemniczych wojownikach, którzy spędziwszy dwa tysiące pięćset lat pod wodą, wyłonili się z morza w 1972 roku, u wybrzeży Riace.
Brązy z Riace są świadectwem przeszłości. Twórcy filmu zastanawiają się, czy patrząc na jej ucieleśnienie, możemy pojąć przyszłość. Wszystko bowiem, co utracone i odnalezione, odzwierciedla nasze – ludzkie i odwieczne – pragnienia dotyczące jutra; marzenia o pokoju i pięknie. Wywiady i ekskluzywne materiały dokumentalne, bezpośrednie relacje i obraz wstrząsanej niepokojami teraźniejszości stanowią centrum tej filmowej opowieści.
Film jest także listem miłosnym do Kalabrii i jej mieszkańców, którym Brązy powierzają swoje przesłanie pokoju. Przesłanie, którego ludzkość potrzebuje dziś bardziej niż kiedykolwiek.
Brązy z Riace są świadectwem przeszłości. Twórcy filmu zastanawiają się, czy patrząc na jej ucieleśnienie, możemy pojąć przyszłość. Wszystko bowiem, co utracone i odnalezione, odzwierciedla nasze – ludzkie i odwieczne – pragnienia dotyczące jutra; marzenia o pokoju i pięknie. Wywiady i ekskluzywne materiały dokumentalne, bezpośrednie relacje i obraz wstrząsanej niepokojami teraźniejszości stanowią centrum tej filmowej opowieści.
Film jest także listem miłosnym do Kalabrii i jej mieszkańców, którym Brązy powierzają swoje przesłanie pokoju. Przesłanie, którego ludzkość potrzebuje dziś bardziej niż kiedykolwiek.
Wielka Sztuka w Kinoteatrze Rialto - Rafael odkryty na nowo
Z okazji 500. rocznicy śmierci Rafaela Santi (zm. 6 kwietnia 1520), malarza i architekta, najmłodszego z trójki słynnych artystów włoskiego renesansu – obok Michała Anioła i Leonarda da Vinci, w Rzymie odbyła się największa wystawa jego dzieł, jaka kiedykolwiek miała miejsce. Dzięki wypożyczeniom z Luwru, Uffizi, Narodowej Galerii Sztuki, Muzeum Prado i wielu innych, widzowie mieli bezprecedensową możliwość zobaczenia szerokiego zakresu umiejętności, kreatywności i pomysłowości Rafaela.
Wielokrotnie nagradzany reżyser Phil Grabsky, po uzyskanej zgodzie na sfilmowanie tych dzieł, przedstawia świeże spojrzenie na giganta renesansu i pokazuje, dlaczego jest on uważany za jednego z największych twórców wszech czasów.
Film opowiada o jego życiu w stolicy Włoch i zawiera unikalne zdjęcia starożytnego Rzymu, który miał tak wielki wpływ na artystę, w tym rzadkie ujęcia odwiedzonego przez niego Złotego Domu Nerona. Rafael był nie tylko malarzem, ale jednym z najbardziej tajemniczych twórców renesansu. Nadal jest niezrozumiany lub mitologizowany. Film pozwala zbliżyć się do jego tajemnicy. Znalazło się w nim ponad 200 obrazów i rysunków, w tym wiele pokazanych widzom po raz pierwszy.
Wielokrotnie nagradzany reżyser Phil Grabsky, po uzyskanej zgodzie na sfilmowanie tych dzieł, przedstawia świeże spojrzenie na giganta renesansu i pokazuje, dlaczego jest on uważany za jednego z największych twórców wszech czasów.
Film opowiada o jego życiu w stolicy Włoch i zawiera unikalne zdjęcia starożytnego Rzymu, który miał tak wielki wpływ na artystę, w tym rzadkie ujęcia odwiedzonego przez niego Złotego Domu Nerona. Rafael był nie tylko malarzem, ale jednym z najbardziej tajemniczych twórców renesansu. Nadal jest niezrozumiany lub mitologizowany. Film pozwala zbliżyć się do jego tajemnicy. Znalazło się w nim ponad 200 obrazów i rysunków, w tym wiele pokazanych widzom po raz pierwszy.
Wrócicie do siebie
Nagrodzone w Cannes, niezwykle inteligentne kino o związkach i przewrotny hołd oddany klasycznym hollywoodzkim komediom romantycznym. Bohaterami świetnie napisanego filmu Jonása Trueby są Ale i Alex – para z czternastoletnim stażem, która chce zorganizować imprezę celebrującą koniec ich związku, bo według nich lepiej jest świętować rozstania zwiastujące nowe początki niż banalne śluby, które i tak prędzej czy później przyniosą koniec…
Dzięki niezwykłej ekranowej chemii Itsaso Arany i Vito Sanza dostajemy czuły portret portret ludzi wciąż w sobie zakochanych, ale z każdym dniem oddalających się od siebie. Czy rzeczywiście rozstanie to najlepszy pomysł?
Dzięki niezwykłej ekranowej chemii Itsaso Arany i Vito Sanza dostajemy czuły portret portret ludzi wciąż w sobie zakochanych, ale z każdym dniem oddalających się od siebie. Czy rzeczywiście rozstanie to najlepszy pomysł?
Zgoda - pokaz specjalny z udziałem Macieja Sobieszczańskiego, Zofii Wichłacz i Jakuba Gierszała. 80. rocznica Tragedii Górnośląskiej
W ramach obchodów 80. rocznicy Tragedii Górnośląskiej zapraszamy na pokaz specjalny filmu Zgoda (2017) oraz na spotkanie z reżyserem filmu Maciejem Sobieszczańskim i odtwórcami głównych ról - Zofią Wichłacz i Jakubem Gierszałem. Rozmowę przed filmem poprowadzi Ewelina Kosałka-Passia.
Zgoda to poruszająca historia miłosna, rozgrywająca się w trudnych czasach schyłku II wojny światowej. Jest rok 1945. Właśnie kończy się wojna. W Świętochłowicach na Górnym Śląsku organy bezpieczeństwa tworzą obóz pracy dla Niemców, Ślązaków i Polaków. Pod pretekstem ukarania zdrajców narodu polskiego, UB dokonuje czystek wśród „niechętnych komunistycznej władzy”. Do pracy w obozie zgłasza się młody chłopak Franek (Julian Świeżewski). Próbuje ocalić Annę (Zofia Wichłacz), w której jest zakochany. Nie wie, że wśród osadzonych znalazł się Erwin (Jakub Gierszał), Niemiec, jego przyjaciel sprzed wojny, który od dawna skrycie kocha się w dziewczynie… Franek dołącza do komunistów, naiwnie licząc, że uda mu się oszukać system. Już pierwsze dni pracy w obozie odzierają go ze złudzeń. A z czasem przekonuje się, że aby ocalić swoją ukochaną, będzie musiał poświęcić wszystko...
Wszystkim, którzy stracili życie i zdrowie, oraz tym, którzy byli prześladowani za trwanie w pamięci o tych wydarzeniach.
Uchwałą Sejmiku Województwa Śląskiego rok 2025 ustanowiono Rokiem Tragedii Górnośląskiej. W styczniu 2025 minęło bowiem 80 lat od jednych z najbardziej traumatycznych w historii regionu wydarzeń związanych z wkroczeniem armii sowieckiej na Górny Śląsk znaczonej morderstwami, rabunkami i gwałtami oraz wywózkami do przymusowej pracy w kopalniach Związku Sowieckiego. Internowanie i deportacja mężczyzn w wieku od 17 do 50 lat trwały od lutego do przełomu kwietnia i maja 1945 r., a zabieranych ludzi okłamywano, że najwyżej kilkanaście dni będą pracować na zapleczu frontu. Ofiarami operacji prowadzonej przez NKWD i Kontrwywiad Wojskowy Armii Czerwonej „Smiersz” było prawie 50 tysięcy mężczyzn i w konsekwencji ich rodzin, pozbawionych przez kilka lat lub często na zawsze opieki jedynego na ogół żywiciela. Ponad 25 procent deportowanych już nie wróciło, a ci, którzy przeżyli, wracali od połowy 1945 r. do przełomu lat 1949/1950. Jako ostatni obozy pracy opuszczali ci, którzy mimo fatalnych warunków życia zachowali względnie dobre zdrowie i mogli pracować.
Obchody 80. rocznicy tamtych tragicznych wydarzeń są hołdem dla pamięci represjonowanej przez Armię Czerwoną, a następnie przez komunistyczne władze Polski ludności cywilnej Górnego Śląska.
Zgoda to poruszająca historia miłosna, rozgrywająca się w trudnych czasach schyłku II wojny światowej. Jest rok 1945. Właśnie kończy się wojna. W Świętochłowicach na Górnym Śląsku organy bezpieczeństwa tworzą obóz pracy dla Niemców, Ślązaków i Polaków. Pod pretekstem ukarania zdrajców narodu polskiego, UB dokonuje czystek wśród „niechętnych komunistycznej władzy”. Do pracy w obozie zgłasza się młody chłopak Franek (Julian Świeżewski). Próbuje ocalić Annę (Zofia Wichłacz), w której jest zakochany. Nie wie, że wśród osadzonych znalazł się Erwin (Jakub Gierszał), Niemiec, jego przyjaciel sprzed wojny, który od dawna skrycie kocha się w dziewczynie… Franek dołącza do komunistów, naiwnie licząc, że uda mu się oszukać system. Już pierwsze dni pracy w obozie odzierają go ze złudzeń. A z czasem przekonuje się, że aby ocalić swoją ukochaną, będzie musiał poświęcić wszystko...
Wszystkim, którzy stracili życie i zdrowie, oraz tym, którzy byli prześladowani za trwanie w pamięci o tych wydarzeniach.
Uchwałą Sejmiku Województwa Śląskiego rok 2025 ustanowiono Rokiem Tragedii Górnośląskiej. W styczniu 2025 minęło bowiem 80 lat od jednych z najbardziej traumatycznych w historii regionu wydarzeń związanych z wkroczeniem armii sowieckiej na Górny Śląsk znaczonej morderstwami, rabunkami i gwałtami oraz wywózkami do przymusowej pracy w kopalniach Związku Sowieckiego. Internowanie i deportacja mężczyzn w wieku od 17 do 50 lat trwały od lutego do przełomu kwietnia i maja 1945 r., a zabieranych ludzi okłamywano, że najwyżej kilkanaście dni będą pracować na zapleczu frontu. Ofiarami operacji prowadzonej przez NKWD i Kontrwywiad Wojskowy Armii Czerwonej „Smiersz” było prawie 50 tysięcy mężczyzn i w konsekwencji ich rodzin, pozbawionych przez kilka lat lub często na zawsze opieki jedynego na ogół żywiciela. Ponad 25 procent deportowanych już nie wróciło, a ci, którzy przeżyli, wracali od połowy 1945 r. do przełomu lat 1949/1950. Jako ostatni obozy pracy opuszczali ci, którzy mimo fatalnych warunków życia zachowali względnie dobre zdrowie i mogli pracować.
Obchody 80. rocznicy tamtych tragicznych wydarzeń są hołdem dla pamięci represjonowanej przez Armię Czerwoną, a następnie przez komunistyczne władze Polski ludności cywilnej Górnego Śląska.
Jeśli chcesz na bieżąco otrzymywać informacje o wydarzeniach, zapisz się do NEWSLETTERA.
Wysyłamy tylko istotne informacje o nowościach, zmianach lub odwołanych wydarzenia.