'

Do Listy Tytułów

Grafika reklamowa
"Nowa fala" & "Do utraty tchu": Podwójny pokaz specjalny z okazji urodzin Godarda
W pierwszym tygodniu grudnia zapraszamy do udziału w wyjątkowym wydarzeniu:
"Nowa fala & Do utraty tchu: Podwójny pokaz specjalny z okazji urodzin Godarda".

W ramach wydarzenia pokażemy dwa niezwykłe tytuły:

Nowa fala, reż. R. Linklater, Francja, USA, 2025, 105 min
Najnowszy film Richarda Linklatera z konkursu głównego Cannes 2025. Hołd dla ducha francuskiej Nowej Fali i portret Godarda w akcie tworzenia. Film będą Państwo mogli zobaczyć przedpremierowo.

Pokazywane w konkursie festiwalu w Cannes najnowsze dzieło Richarda Linklatera to energetyczna i błyskotliwa podróż do czasów narodzin francuskiej Nowej Fali. Reżyser, jeden z najważniejszych twórców amerykańskiego kina niezależnego, składa hołd Godardowi i całemu pokoleniu artystów, którzy odmienili oblicze światowego kina. „Nowa fala” to film o pasji, wolności twórczej i odwadze marzenia inaczej. Z niezwykłą lekkością i humorem pokazuje artystę w momencie, gdy rodzi się dzieło, a kino staje się przestrzenią buntu i młodzieńczej energii.

Do utraty tchu, reż. J-L. Goddard, Francja, 1960, 90 min
Debiut Jean-Luca Godarda, film który rozpoczął współczesne kino. Odrestaurowana wersja 4K.

Elektryzujący, nonszalancki i pełen nieposkromionej energii legendarny debiut Jean-Luca Godarda. Film, od którego na dobre zaczęło się współczesne kino. Zrywając z konwencjami i proponując własną, dynamiczną estetykę, Do utraty tchu utorowało drogę wszystkim późniejszym „nowym falom” oraz w podniecający sposób połączyło miłość do amerykańskiej kultury z paryską kinofilią i duchem młodości. Historia gangstera (Jean-Paul Belmondo) i jego amerykańskiej dziewczyny (Jean Seberg) to ekscytująca zabawa gatunkami oraz buńczuczna deklaracja twórcy, który zdaje się mówić: „Nazywam się Godard i na waszych oczach zmieniam to, co wszyscy kochamy najbardziej: KINO”.
Chcemy z Państwem wspólnie celebrować ducha młodości, francuskości i Nowej Fali, która 65 lat temu raz na zawsze zmieniła światowe kino. A to wszystko z okazji rocznicy urodzin Jean-Luca Godarda, które przypadają na 3 grudnia.

Jeden bilet = dwa filmy (double feature)
Celebracja francuskiej Nowej Fali, 130-lecia kina, urodzin Godarda a także Mikołajek.

Dlaczego obchodzimy w tym roku urodziny Godarda i pokazujemy oba filmy?

Richard Linklater, jeden z najważniejszych amerykańskich reżyserów kina niezależnego, poświęcił swój nowy film realizacji "Do utraty tchu" – ikonicznego, kluczowego dzieła francuskiej Nowe Fali, które inspiruje kolejne pokolenia twórców i widzów. Grudniowymi pokazami, które będą miały miejsce ponad pół roku przed oficjalnymi kinowymi premierami "Nowej fali" oraz "Do utraty tchu" po rekonstrukcji cyfrowej, chcemy uhonorować zmarłego niedawno Godarda, czyli nestora kina niezależnego i tworzonego poza systemem.

Kinofilskie Mikołajki: bilety na seanse obu filmów, uosabiających niesłabnącą miłość do kina, można podarować bliskim osobom – sprezentować im bilet wstępu do artystycznego, nowofalowego Paryża przełomu lat 50. i 60.

W grudniu obchodzimy też 130. rocznicę urodzin kina, które narodziło się we Francji w 1895 roku dzięki wynalazkowi braci Lumière. Nowofalowy pokaz podwójny ożywia klimat złotej ery kinofilii i składa hołd sile francuskiej kultury.

Grafika reklamowa
Antarktyda pod żaglami
Marzec 2025 – dwunastka śmiałków wyrusza na ekspedycję naukowo-badawczą na Antarktydę.
Trwająca prawie miesiąc podróż zaprowadzi ich do niezbadaných i nieodwiedzanych zatok poniżej południowego koła podbiegunowego.
Wraz z dwójką ukraińskich naukowców ze stacji badawczej Vernadsky będą zbierać próbki na stanowiskach, których nie odwiedzano nawet od pięćdziesięciu lat. Po drodze stworzą pierwsze mapy lotnicze i batymetryczne odwiedzanych miejsc.
O ich przygodach, działaniach i sukcesach opowie uczestnik i co-skipper wyprawy – Filip Kołodziej.
Czeka Was 1,5-godzinna uczta wizualna połączona z opowieściami z końca świata.
Na chwilę zabierzemy Was na „ostatni kontynent”.

Grafika reklamowa
Blues jest kobietą
"Blues jest kobietą" to cztery dni celebracji kobiecego talentu na polskiej scenie bluesowej. To świętowanie głosów, które od lat zachwycają publiczność, budując swoje solowe kariery, a na ten jeden wyjątkowy wieczór połączą siły, celebrując kobiecy wymiar bluesa i wszystkie jego odcienie – od intymnego, akustycznego szeptu po potężny, elektryczny krzyk.

Paulina GołębiowskaMagda Magic PiskorczykJoanna KnitterJoanna KaniewskaAmiyaAgnieszka Łapka – każda z tych wyjątkowych wokalistek niesie w sobie inną historię i inny odcień bluesa. Razem stworzą niepowtarzalną mozaikę dźwięków, która pokaże pełne spektrum kobiecego głosu w bluesie. Na scenie towarzyszyć im będą mistrzowie instrumentów – Miłosz i Marcin Szulkowscy, Janusz Brzeziński oraz szef muzyczny przedsięwzięcia, Bartek Szopiński. Ci panowie to czołówka najlepszych muzyków polskiej sceny bluesowej i na pewno stworzą elektryzującą oprawę muzyczną!

Projekt "Blues jest kobietą" to jednak znacznie więcej niż finałowy koncert w katowickim Kinoteatrze Rialto! To też poprzedzająca go seria bezpłatnych wydarzeń towarzyszących, które odbywać się będą w klimatycznych wnętrzach klubogalerii Kato Blues Faces.

Dołącz do nas na warsztaty wokalne i taneczne, które pomogą odkryć Twoje poczucie rytmu i przeżywać muzykę całym ciałem! Nauczymy Cię jak poczuć groove bluesa, r'n'b, soulu i funku, a potem zatańczymy razem podczas potańcówki, gdzie teoria zmieni się w czystą radość. Będzie też wyjątkowa transmisja na żywo audycji radiowej "Kobiety mają głos", która co tydzień gości na falach Radia eM, a tym razem stanie się wspólnym doświadczeniem z udziałem gości i publiczności. Zadbamy też o inspirujące rozmowy – zapraszamy na prelekcje o kobiecym miejscu w muzyce i sztuce oraz praktyczne porady dotyczące budowania własnej marki w przestrzeni online.

Projekt ten wieńczy rok obchodów jubileuszu, w którym świętujemy ćwierćwiecze istnienia Kwartalnika Twój Blues – jedynego w Polsce pisma, które od 25 lat opowiada historię tej muzyki. Najwyższy czas opowiedzieć też głośniej kobiecy rozdział tej opowieści!

więcej informacji: https://www.delta.art.pl/bluesjestkobieta
----------------

Agnieszka Łapka
Artystka totalna – wokalistka o ponad trójoktawowej skali i rzadkiej barwie głosu, malarka, graficzka, autorka tekstów. Absolwentka malarstwa ASP w Katowicach, laureatka prestiżowych konkursów plastycznych. Muzycznie debiutowała w awangardowym projekcie “Ości” (2004), by od 2007 roku stać się głosem legendarnej Śląskiej Grupy Bluesowej. Jej dyskografia to mieszanka eksperymentów i tradycji – od płyty “Januaries” w trio Łapka-Rzepa-Głuch przez projekty solowe po duże składy z grupą Oscillate. Technikę wokalną szlifowała pod okiem Martyny Kalus z zespołu Camerata Silesia oraz podczas zajęć z Agnieszką Rusinowską z Fundacji Eviva l’arte. Agnieszka udowadnia, że sztuka nie zna granic – jej głos można było usłyszeć na Rawie Blues, Bohema Jazz Festival czy ceremonii otwarcia międzynarodowej konferencji INPUT w Warszawie.

AMIYA
Bluesowa Wokalistka Roku 2024, która każdym występem podnosi temperaturę sali o kilka stopni. Jej głos hipnotyzuje, a sceniczna prezencja przywołuje ducha Kaliny Jędrusik. Amiya to prawdziwy klejnot polskiej sceny – jej fuzja roots bluesa, soulu, rocka i funku to muzyczna eksplozja, która porwała publiczność na europejskich festiwalach. Występuje zarówno z własnym zespołem, jak i z grupą Mystery Train Michała Kielaka, udowadniając, że potrafi czarować zarówno w pełnych elektrycznych aranżacjach, jak i intymnych akustycznych odsłonach. To artystka, która nie gra koncertów – ona tworzy muzyczne doświadczenia!

Joanna Kaniewska
Wokalistka i autorka tekstów, współzałożycielka zespołu Around The Blues, z którym związana jest nieprzerwanie od ponad 20 lat i z którym zarejestrowała trzy albumy długogrające. Mocno zakorzeniona w śląskim środowisku bluesowym, regularnie występuje na najważniejszych festiwalach i imprezach regionu: Bluestracje, Front Porch Blues czyli… Lauba Pełno Bluesa, Szlak Śląskiego Bluesa, Śląskie Brzmienie czy Koncert Świąteczny czyli Jan Galach i Przyjaciele. Była pierwszą wokalistką Silesian Hammond Group, od kilku lat jest częstym gościem Śląskiej Grupy Bluesowej, a obecnie współtworzy też brzmienie zespołu Jan Galach & Friends, z którym nagrała płytę “Dreamer”. Od wielu lat króluje w czołówce wokalistek bluesowych w ankiecie czytelników kwartalnika Twój Blues. Jak sama mówi, szuka muzyki z dużą dawką melodii, groove’u i uczucia – i dokładnie taką muzykę tworzy.

Joanna Knitter
Charyzmatyczna wokalistka i wykładowczyni Akademii Muzycznej w Gdańsku, która uczy młodych adeptów tajników śpiewu jazzowego i interpretacji. Jej muzyczna podróż to 18 wydanych krążków i setki koncertów od Rawy Blues po Blues Alive w Czechach. Razem z Przemkiem Dyakowskim tworzy swingowy zespół “Take it easy” (sześć albumów), a w autorskim projekcie “Blues & Folk Connection” odkrywa głębsze odcienie bluesa (cztery płyty). Jako solistka Filharmonii Kameralnej w Sopocie nagrała płyty dla Universal Music Polska. Joanna to artystka, która potrafi równie przekonująco zaśpiewać intymną balladę, jak i porwać publiczność energetycznym bluesowym krzykiem.

Magda MAGIC Piskorczyk
Zjawisko polskiej sceny bluesowej – wielokrotnie nagradzana wokalistka i multiinstrumentalistka, trzykrotnie nominowana do Fryderyka. Jej charakterystyczny, niski “czarny” głos dwukrotnie zachwycił jury International Blues Challenge w Memphis. Dziewięciokrotna bluesowa wokalistka roku! We Francji nazwano ją “czarnym głosem w białym kostiumie”. Magda to prawdziwa kobieta orkiestra – śpiewa, gra na gitarach i instrumentach perkusyjnych, komponuje i aranżuje. Wydała siedem płyt, na których gościli m.in. Michał Urbaniak i Billy Gibson. Od 2011 roku dzieli się swoją pasją prowadząc autorskie warsztaty. Jej gwiazda błyszczy m.in w białostockiej Alei Gwiazd Polskiego Bluesa. Obecnie żongluje trzema muzycznymi projektami, udowadniając, że energia bluesa nie zna granic.

Paulina Gołębiowska
Wokalistka o niezwykłej wrażliwości, pianistka, autorka tekstów i muzyki. Absolwentka dwóch prestiżowych uczelni – Akademii Muzycznej w Katowicach (wokalistyka jazzowa) oraz Akademii Muzycznej w Poznaniu (fortepian klasyczny). Od 2013 roku wykładowczyni wokalistyki jazzowej na Uniwersytecie Zielonogórskim, w 2023 roku obroniła doktorat w dziedzinie sztuk muzycznych. Szeroka publiczność pokochała ją jako półfinalistkę 12. edycji “The Voice of Poland”. Jej głos zachwyca w każdym gatunku – od intymnego jazzu przez duszny soul po energetyczny rock. Na scenie dzieliła przestrzeń z legendami: Urszulą Dudziak, Henrykiem Miśkiewiczem, Jennifer Batten czy Jackiem Krzaklewskim. Właśnie promuje swój debiutancki album singlami “Strzał”, “Bestia” i “Mniej więcej”, które zapowiadają artystkę gotową podbić polską scenę.

Projekt finansowany przez Unię Europejską NextGenerationEU w ramach programu “KPO dla kultury”
Partner projektu: Miasto Katowice
Patroni honorowi: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa oraz Posłanka na Sejm RP Monika Rosa
Patroni medialni: Kwartalnik Twój Blues oraz Radio eM Katowice 107’6 fm

Grafika reklamowa
Być kochaną
„Być kochaną” – nowy film producentów „Najgorszego człowieka na świecie” – przewrotnie przypomina, że najważniejsza z miłości to ta, którą obdarzamy siebie samych. Czerpiąc z własnych doświadczeń, debiutująca w pełnym metrażu Lilja Ingolfsdottir stworzyła wielowymiarową opowieść o kobiecie, która po porażce pierwszego związku ma odwagę dać sobie drugą szansę. Wyróżniony aż pięcioma nagrodami na festiwalu w Karlowych Warach oraz niekwestionowany zwycięzca norweskiego odpowiednika Oscarów, „Być kochaną” urzeka empatią i szczerością w stawianiu pytań o miłość, bliskość i samoakceptację.

Maria (Helga Guren) wchodzi w kolejną relację z nadzieją na nowy początek. Wystarczy jedno spojrzenie i czuje się, jakby znała Sigmunda (Oddgeir Thune) całe życie, a namiętny romans szybko przeradza się w poważny związek. Historia w „Być kochaną” zaczyna się tam, gdzie kończy się większość love stories. Codzienność w patchworkowej rodzinie szybko ujawnia niespełnione ambicje, niewyrażone uczucia i sprzeczne potrzeby, które kumulują się w emocjonalną bombę – a ta pewnego wieczoru wybucha.

W „Być kochaną” przejrzy się wiele kobiet, które starają się pogodzić bycie partnerką i matką, bez rezygnowania z siebie. Empatyczny, ale stawiający na szczerość, pełen gniewu i łez, a jednak terapeutyczny film Norweżki proponuje głęboką refleksję nad tym, kim jesteśmy w relacjach i z czego rezygnujemy, próbując sprostać cudzym oczekiwaniom. „Być kochaną” pozwala jednak uwierzyć w kolejną szansę, widząc w kryzysie początek pięknej, nowej relacji: ze sobą.

Grafika reklamowa
Chopin, Chopin!
Paryż, 1835 rok. Fryderyk Chopin ma 25 lat i jest ulubieńcem paryskich salonów, arystokracji i króla Francji. Żadne znaczące wydarzenie nie może odbyć się bez jego udziału. Widzimy go podczas nocnych eskapad i afterparty po koncertach. Zazwyczaj pełnego energii, przykrywającego chorobę żartem. Jego życie ucieka, jednak Fryderyk nie zwalnia. Tworzy swoje największe dzieła, czasem na specjalne zamówienie, a jednocześnie z powodów finansowych, udziela lekcji gry na fortepianie. Jest podziwiany przez przyjaciół i uwielbiany przez kobiety. Z czasem jednak odkrywa, że najważniejsza w jego życiu jest muzyka.

Film dostępny z audiodeskrypcją lub lektorem - w aplikacji Kino Dostępne.

Grafika reklamowa
Chopin, Chopin! (ang. napisy)
Paryż, 1835 rok. Fryderyk Chopin ma 25 lat i jest ulubieńcem paryskich salonów, arystokracji i króla Francji. Żadne znaczące wydarzenie nie może odbyć się bez jego udziału. Widzimy go podczas nocnych eskapad i afterparty po koncertach. Zazwyczaj pełnego energii, przykrywającego chorobę żartem. Jego życie ucieka, jednak Fryderyk nie zwalnia. Tworzy swoje największe dzieła, czasem na specjalne zamówienie, a jednocześnie z powodów finansowych, udziela lekcji gry na fortepianie. Jest podziwiany przez przyjaciół i uwielbiany przez kobiety. Z czasem jednak odkrywa, że najważniejsza w jego życiu jest muzyka.

Film dostępny z audiodeskrypcją lub lektorem - w aplikacji Kino Dostępne.

Grafika reklamowa
dezydery - "Może Za Dużo Myślę Tour"
Dezydery to pasjonat i samouk, który metodą prób i błędów wypracował unikalny styl, rozpoznawalny od pierwszego przesłuchania. Do tej pory "wydawał się" sam, a jego utwory jak Cisza w Lesie!, Myśli czy Kiedy? Gdzie? Jak?, osiągnęły milionowe odtworzenia na YouTube oraz w serwisach streamingowych. Na początku 2025 związał się z wytwórnią Kayax, a jego debiutancka płyta ukaże się jeszcze w tym roku.

Dezydery - słuchając jego twórczości pomyślisz: mam tak samo. Wokalista, kompozytor, producent, a przede wszystkim przenikliwy i wrażliwy tekściarz, który z prozy życia tworzy wciągające opowieści. Jak sam przyznaje zaczął pisać piosenki, bo terapia była za droga. Popowe melodie łączy z elektroniką i hiphop’owymi brzmieniami, nadając im poetycko-łobuzerski sznyt. Jako nastolatek z dużym powodzeniem prowadził kanał na YouTube. Pod pseudonimami Masterczułek, Czułek, Dezy przez lata tworzył vlogi o tematyce gamingowo-lifestyle’owej, gromadząc wokół siebie ponad milionową społeczność. Kilka lat temu postanowił jednak zaryzykować stawiając na muzykę, a ludzie, którzy go obserwowali zostali z nim i towarzyszą mu w muzycznej drodze.

Na parterze tylko miejsca stojące.

Tej jesieni dezydery ruszy także w klubową trasę po Polsce i będzie go można usłyszeć na żywo w sześciu miastach:
15.11.2025 - Poczta Główna, Kraków
16.11.2025 - Kinoteatr Rialto, Katowice
17.11.2025 - Łącznik, Wrocław
23.11.2025 - Niebo, Warszawa
24.11.2025 - Pawilon, Poznań
25.11.2025 - Drizzly Grizzly, Gdańsk

Oficjalne kanały sprzedaży wejściówek to fource.pl, eBilet.pl oraz Ticketmaster.

UWAGA! Dokładną czasówkę podamy w tygodniu, w którym odbędzie się wydarzenie.

Grafika reklamowa
Filmowy Klub Seniora - W innym świecie
Przed nauczycielem szkoły podstawowej Michele Cortese zdaje się otwierać nowe życie. Po 35 latach nauczania w miejskiej dżungli, przeprowadza się ze stolicy Włoch do odległej sielskiej wioski Rupe w Parku Narodowym Abruzji. Przydział do pracy w Instytucie im. Cesidio Gentile jest spełnieniem jego marzeń.

Ma nadzieję, że w tym spokojnym miejscu uda mu się znaleźć szczęście i odzyskać wiarę w wartość zawodu nauczyciela. Jednak życie w górach, i to w środku zimy, jest bardziej wymagające, niż mógł sądzić. Powoli pokonuje swe wielkomiejskie przyzwyczajenia i zżywa się z – początkowo podśmiewającymi się z niego - mieszkańcami wioski.

Kiedy wszystko wydaje się iść w dobrym kierunku, nadchodzi niespodziewana wiadomość, że szkoła zostanie zamknięta w czerwcu z powodu braku zapisów. Rozpoczyna się wyścig z czasem, a pomysł na ocalenie szkoły wydaje się być mocno kontrowersyjny…

Film wyreżyserowany przez Riccarda Milaniego uznany został przez włoskich krytyków za komedię roku. Lekki, zabawny ton łączy się tu z dużym szacunkiem dla instytucji edukacyjnych i nauczycieli, odpowiedzialnych za to, by wychowywać kolejne pokolenia.

Prasa o filmie:
"Dwie gwiazdy włoskiego kina, bajkowe krajobrazy i świetna reżyseria składają się na tę wartościową komedię."
SerenaNanelli, Il Giornale

"'W innym świecie' to kolejny dowód komediowego talentu reżysera Riccarda Milaniego."
AlessioCossu, Ondacinema

"W tym filmie daje się wyczuć należny szacunek dla instytucji edukacyjnych."
Paola Casella, Mymovies.it

"Wspaniały film!"
Flavio Natalia, Ciak Magazine

Grafika reklamowa
Franz Kafka
Polski kandydat do Oscara.

„Franz Kafka” – długo oczekiwana, międzynarodowa produkcja w reżyserii wielokrotnie nagradzanej Agnieszki Holland („Zielona granica”, „W ciemności”) – to nie tylko portret literackiej ikony XX wieku, która nieprzerwanie inspiruje artystów i fascynuje kolejne pokolenia. To opowieść o wrażliwym człowieku, którego lęki i dylematy mocno rezonują z dzisiejszym młodym pokoleniem. Reżyserka podąża śladami swojego bohatera, budując z najważniejszych momentów jego życia niezwykłą mozaikę.

„Kafkę odkryłam jeszcze w liceum. Wkrótce stał się dla mnie jednym z najważniejszych i najbardziej inspirujących pisarzy. Ze swą potrójną tożsamością, autoironią i totalną wrażliwością, był dla mnie jakby podziwianym bratem, którym trzeba się opiekować, bo mimo siły jest bardzo kruchy” – Agnieszka Holland, reżyserka.

Franz Kafka – młody człowiek uwięziony w koszmarze biurokratycznej codzienności, przypominającej dzisiejszą rzeczywistość pracowników wielkich korporacji. Wegetarianin z wyboru – zanim stało się to powszechne. Syn despotycznego ojca uwikłany w kruche relacje z kobietami. Pogrążony w egzystencjalnym kryzysie na długo przed tym, kiedy samotność stała się efektem ubocznym mediów społecznościowych. Niezrozumiany, pełen lęków, uciekał w świat ironii, absurdu i wyobraźni, tworząc dzieła, które uczyniły go jednym z najwybitniejszych pisarzy XX wieku.

Grafika reklamowa
Harry Angel - PONOWNIE NA WIELKIM EKRANIE
Rok 1955, Nowy Jork. Prywatny detektyw Harry Angel (Mickey Rourke) przyjmuje intratne zlecenie od tajemniczego Louisa Cyphre’a (Robert De Niro). Jego zadaniem jest odnalezienie zaginionego przed wielu laty piosenkarza Johnny’ego Favorite’a. Śledztwo prowadzi głównego bohatera do Nowego Orleanu, w samo serce okultystycznych rytuałów, w skwar dusznego lata, w świat czarnego jazzu i zadymionych spelunek. Ścigany przez wizje, koszmary i ścielące się gęsto trupy Angel dotrze w końcu do przerażającej prawdy – a widz do niezapomnianego finału i jednego z najbardziej ikonicznych plot twistów w historii kina, nie tylko grozy.

Alan Parker (“Missisipi w ogniu”, “Midnight Express”, “Pink Floyd: The Wall”) w mistrzowski sposób łączy kryminał noir z horrorem satanistycznym, tworząc dzieło o niepodrabialnym klimacie. Frenetyczny i zmysłowy jak “Opętanie”, oniryczny i niepokojący jak “Zagubiona autostrada”, pogański i występny jak “Dziewiąte wrota”, a do tego błyskotliwy i zaskakujący jak “Memento” (które zresztą zainspirował) – “Harry’ego Angela” można porównywać do wielu tytułów, ale zawsze wymknie się klasyfikacjom. Podobnie jak kreujący w tym filmie być może najlepszą rolę w życiu, niepokorny Mickey Rourke, a także De Niro w chyba najbardziej ekscentrycznym ze swoich ekranowych wcieleń. Mroczny urok tego VHS-owego klasyka posiądzie dusze kolejnych fanów już w październiku dzięki rekonstrukcji cyfrowej w 4K.

Grafika reklamowa
HAS. KRONIKI WYOBRAŹNI - Nieciekawa historia
Retrospektywa filmów Wojciecha Hasa

Przed seansem prelekcja Macieja Gila

Bohater w dojrzałym wieku (Gustaw Holoubek) zakochuje się w młodej, pięknej kobiecie (Hanna Mikuć), której nie jest obojętny, ale waha się czy skorzystać z oferty losu. Jest żonaty, ma córkę na wydaniu, powinien zainteresować się bliżej jej kandydatem na męża (Janusz Gajos). Ulec zauroczeniu czy pozostać wiernym mężem – oto jest pytanie. Postawił je Antoni Czechow pisząc opowiadanie, które zekranizował Wojciech Has.

Na paryskim moście kobieta w dziewiętnastowiecznej czerwonej sukni i z walizką
KOK - Pewnego razu w Paryżu
Jest 2024 rok. Około 30 osób należących do jednej rodziny dowiaduje się, że wszyscy wkrótce odziedziczą duży dom, który stoi opuszczony od lat. Cztery z nich zostają wybrane, aby przeprowadzić inwentaryzację lokalu, to: Seb, Abdel, Céline i Guy. Połączeni ze sobą dalekim pokrewieństwem "kuzyni" odkrywają niezwykłe sekrety starego domostwa i trafiają na trop tajemniczej kobiety o imieniu Adèle, która w wieku 20 lat opuściła rodzinną Normandię i w 1895 roku udała się do przeżywającego rewolucję przemysłową i kulturową Paryża. Dzięki poznawaniu tej wyjątkowej historii, czwórka postaci ze współczesności odbędzie podróż w głąb własnego drzewa genealogicznego i umożliwi odkrycie niezwykłych momentów z końca XIX wieku, kiedy wynaleziono fotografię i narodził się impresjonizm. To zderzenie dwóch epok, roku 2024 i 1895, będzie dla bohaterek i bohaterów narodzinami pięknej refleksji nad tym co w życiu jest naprawdę ważne.

Grafika reklamowa
Lekcje Filmowe - Jajo węża
Abel Rosenberg to bezrobotny amerykański akrobata cyrkowy mieszkający w Berlinie w czasach Republiki Weimarskiej. Kiedy jego brat popełnia samobójstwo, Abel szuka schronienia w mieszkaniu starego znajomego, profesora. Zdesperowany, by związać koniec z końcem w ogarniętym wojną mieście, podejmuje pracę w klinice. Tam odkrywa przerażającą prawdę kryjącą się za upiornie dobroczynną pracą profesora. To „ Inny Bergman” z silnym przekazem polityczno- społecznym i co okazuje się także ważne, zrealizowany poza Szwecją.
---------------------------

LEKCJE FILMOWE
czyli obrazy wyjątkowe

Istnieje szalona teoria, że odbiór dzieła sztuki powinien trwać tyle czasu, ile autor poświęcił na jego tworzenie. W ramach Lekcji Filmowych nie porywamy się na takie przedsięwzięcie, ale proponujemy rzetelny namysł nad obrazami, które zasługują na
szczególną uwagę. Ze względu na ich rangę artystyczną, kulturowy kontekst, osobę twórcy, bądź uniwersalny wymiar. Sztuka filmowa, z natury efemeryczna, krucha, podległa modom, kaprysom rynku i ekonomii, posiada jednak wyjątkowy kapitał. Jest nim fenomen odbioru kina, fenomen filmowej publiczności – „kino jest sztuką
masową, ale odbiorca jest zawsze jednostkowy”. Reakcje odbiorcze, miłość, bądź nuda, niezrozumienie, bądź kultowy odbiór – to zmienne kulturowe. Proponując uczestnictwo w Lekcjach Filmowych stawiamy Państwa w pozycji najwyższej instancji (od której zależy dalszy żywot dzieł) - twarzą w twarz z Obrazami Wyjątkowymi.

Do świata filmowych arcydzieł przed każdym seansem wprowadzą Państwa autorzy cyklu - filmoznawcy: dr Anita Skwara i Mariusz Ciszewski.

Grafika reklamowa
Lekcje Filmowe - Na samym dnie
Swingujący Londyn końca lat sześćdziesiątych. Nastoletni Mike rozpoczyna swoją pierwszą pracę w miejskiej łaźni, w której poznaje starszą o kilka lat Susan. Zauroczony kobietą chłopak zaczyna zabiegać o jej względy. Poddając się całkowicie urokowi Susan, nie dostrzega prowadzonej przez nią gry.
To drugi anglojęzyczny i trzeci zrealizowany za granicą film w dorobku Jerzego Skolimowskiego. Dzieło polskiego reżysera zyskało uznanie krytyki, a dziś w wielu kręgach uznawane jest za film kultowy.
---------------------------

LEKCJE FILMOWE
czyli obrazy wyjątkowe

Istnieje szalona teoria, że odbiór dzieła sztuki powinien trwać tyle czasu, ile autor poświęcił na jego tworzenie. W ramach Lekcji Filmowych nie porywamy się na takie przedsięwzięcie, ale proponujemy rzetelny namysł nad obrazami, które zasługują na
szczególną uwagę. Ze względu na ich rangę artystyczną, kulturowy kontekst, osobę twórcy, bądź uniwersalny wymiar. Sztuka filmowa, z natury efemeryczna, krucha, podległa modom, kaprysom rynku i ekonomii, posiada jednak wyjątkowy kapitał. Jest nim fenomen odbioru kina, fenomen filmowej publiczności – „kino jest sztuką
masową, ale odbiorca jest zawsze jednostkowy”. Reakcje odbiorcze, miłość, bądź nuda, niezrozumienie, bądź kultowy odbiór – to zmienne kulturowe. Proponując uczestnictwo w Lekcjach Filmowych stawiamy Państwa w pozycji najwyższej instancji (od której zależy dalszy żywot dzieł) - twarzą w twarz z Obrazami Wyjątkowymi.

Do świata filmowych arcydzieł przed każdym seansem wprowadzą Państwa autorzy cyklu - filmoznawcy: dr Anita Skwara i Mariusz Ciszewski.

Grafika reklamowa
Lot nad kukułczym gniazdem - PONOWNIE NA WIELKIM EKRANIE
Powrót nagrodzonego 5 Oscarami® arcydzieła Miloša Formana z okazji 50. rocznicy premiery

Są buntownicy. I jest McMurphy.

Rok 1963, Oregon. Do szpitala psychiatrycznego trafia Randle McMurphy (Jack Nicholson): cwaniak, nonkonformista i charyzmatyczny mąciwoda, który udaje chorobę psychiczną, by uniknąć więzienia. Wkrótce okazuje się, że instytucja pod nadzorem lodowatej siostry Ratched (Louise Fletcher) może być jeszcze bardziej opresyjna. Wraz z grupą przestraszonych pacjentów, McMurphy dokonuje w szpitalu cichej rewolucji.

Adaptacja słynnej powieści Kena Keseya to gorący krzyk sprzeciwu, porywające studium charakterów oraz genialna historia buntu, który jest nam potrzebny jak powietrze. Zdobywca 5 Oscarów – za najlepszy film, reżyserię, scenariusz i dla dwojga odtwórców głównych ról – „Lot nad kukułczym gniazdem” to jedno z arcydzieł amerykańskiego kina lat 70.: dekady, w której społeczny gniew rozpalał twórczą wyobraźnię najlepszych amerykańskich reżyserów. Dzięki oszałamiającemu sukcesowi „Lotu…” Miloš Forman, przybysz z Europy Wschodniej, trafił na hollywoodzki szczyt. Pozostał na nim do końca swojej kariery.

Zobaczcie Jacka Nicholsona w jego najlepszej roli i odwiedźcie pacjentów, którzy rzucają wyzwanie bezwzględnemu systemowi.

Grafika reklamowa
LUNATIC SOUL - THE WORLD UNDER UNSUN - spotkanie promocyjne + koncert
Lunatic Soul to solowy projekt muzyczny, za którym stoi Mariusz Duda (znany między innymi z Riverside) - kompozytor, wokalista i multiinstrumentalista.

Lunatic Soul czerpie inspiracje z takich artystów jak: Dead Can Dance, Peter Gabriel (szczególnie jego album „Passion”), Mike Oldfield, Clannad, Hedningarna oraz Depeche Mode. To próba połączenia muzyki ambientowej i elektronicznej z wpływami folku i rocka. Duda gra niemal na wszystkich instrumentach samodzielnie, z okazjonalnym udziałem zaproszonych muzyków.

Od początku działalności w 2008 roku Lunatic Soul wydał siedem albumów długogrających, a nadchodzący ósmy album studyjny „The World Under Unsun” ukaże się 31 października 2025 roku nakładem InsideOutMusic na rynku międzynarodowym oraz Mystic Production w Polsce.

W związku z premierą najnowszej płyty Mariusz Duda zaprasza na serię spotkań promocyjnych pod szyldem Lunatic Soul, na których będzie można usłyszeć opowieści o najnowszej płycie i samym projekcie, zadać wszystkie frapujące pytania, oraz usłyszeć Koncert Akustyczny! W programie spotkania będzie również czas na podpisywanie płyt i zrobienie pamiątkowego zdjęcia.

Już 19 listopada artysta wystąpi w Kinoteatrze Rialto, na które to spotkanie bardzo serdecznie wszystkich zapraszamy!

UWAGA! Ilość miejsc ograniczona!
BRAK MIEJSC!

Grafika reklamowa
Na drutach i na ekranie: "Sny o miłości"
Zapraszamy wszystkie jesieniary i jesieniarzy, miłośniczki i miłośników drutów, szydełek, sztrykowania i wełnianych cudów — na wyjątkowy filmowy wieczór z włóczką w roli głównej!

W blasku przygaszonych na parterze świateł obejrzymy „Sny o miłości” – laureata ostatniego Berlinale (najlepszy film, Nagroda FIPRESCI). To film ciepły i delikatny jak moherowy sweterek, opowieść o pierwszej miłości, która potrafi też sprawić ból niczym ukłucie szydełkiem.

Bohaterką opowieści Haugeruda jest wpatrzona w nauczycielkę 17-letnia Johanne (Ella Øverbye). W oczach uczennicy Johanna (Selome Emnetu) jest zjawiskowo piękna, mądra, zmysłowa – i świetnie ubrana w miękko otulające ciało, samodzielnie dziergane wdzianka. I to właśnie w korepetycjach z prac ręcznych nastolatka upatruje swoją szansę. Przyspieszona edukacja w szkole uczuć owocuje pracą domową zadaną samej sobie: Johanne zaczyna spisywać namiętną, bezwstydną kronikę miłości i pożądania. Ile w tych zapiskach prawdy, a ile młodzieńczej fantazji?

Z ducha rohmerowskie "Sny o miłości" są zarazem bezwstydnie romantyczne i przenikliwe w portretowaniu współczesnego miłosnego dyskursu. Film Haugeruda to także międzypokoleniowa rozmowa o uczuciach, pragnieniach, straconych szansach, feministycznym przecieraniu szlaków i jakże rzadki w arthouse’owym kinie obraz rodziny, która chroni i wspiera.

W holu kina czekać będzie stoisko Śląskich Lumpiar, gdzie znajdziecie unikalne, ręcznie wykonane szydełkowe ozdoby.
Mile widziane wełniane stroje i gadżety.

Uwaga! Podczas seansu światła na parterze nie będą całkowicie zgaszone — tak by można było jednocześnie cieszyć się filmem i sztrykować lub heklować. Tych, którzy chcą zanurzyć się wyłącznie w materii filmowej, zapraszamy na całkowicie wyciemniony balkon.

Grafika reklamowa
Ostatni wiking
Po czternastu latach odsiadki Anker wychodzi z więzienia z jednym celem: odzyskać zrabowaną fortunę. Problem w tym, że łup ukrył jego brat – Manfred, który dziś przedstawia się jako John Lennon i dryfuje we własnym świecie zaburzonej tożsamości. Dla brutalnego, impulsywnego Ankera krucha psychika Manfreda to pole minowe – a zarazem jedyna droga do celu.

Na tropie zaginionych pieniędzy bracia trafiają na ekipę osobliwych wyrzutków, którzy zamiast pomóc, tylko komplikują sprawy. Aby odzyskać fortunę, Anker musi reaktywować legendarny zespół The Beatles – bo tylko John Lennon zna miejsce ukrycia łupu. Ostatni wiking to szalona, pełna absurdu jazda bez trzymanki przez przeszłość, popękaną psychikę, braterską lojalność i świat, w którym logika przestała obowiązywać. Nagrodzony Oscarem reżyser Anders Thomas Jensen po raz kolejny udowadnia, że w duecie z Madsem Mikkelsenem tworzy filmy kultowe.

Grafika reklamowa
Rialto DOCumentalnie - Riefenstahl
Przed seansem rozmowa doktor Ewy Fiuk i profesora Andrzeja Gwoździa

Leni Riefenstahl była geniuszką kina w służbie nazistowskiej propagandy. Kontrowersyjna aktorka, a później reżyserka, pozostaje przedmiotem fascynacji i debaty na temat tego, czy jej talent można oddzielić od politycznych poglądów. Riefenstahl była słynną tancerką i aktorką lat 20. XX wieku. Przyciągnęła uwagę Adolfa Hitlera filmem o górach „Błękitne światło”, który wyreżyserowała, wyprodukowała na podstawie własnego scenariusza oraz sama w nim zagrała. Propagandowy „Triumf woli”, opowiadający o wiecu partii nazistowskiej w Norymberdze w 1934 roku, sprawił, że stała się najwybitniejszą reżyserką III Rzeszy. Dzięki filmowi „Olimpiada”, opowiadającemu o letnich igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku, zyskała światową sławę.

Historia życia Leni Riefenstahl oraz wpływu, jaki wywarła na niemiecką kulturę i społeczeństwo, jest kluczem do zrozumienia mechanizmów manipulacji, z którymi obecnie ponownie się borykamy. Filmowa analiza jej dziedzictwa i popularności po II wojnie światowej jest jednak czymś więcej niż tylko kulturowo-historycznym ćwiczeniem. Odszyfrowanie jej twórczości oznacza odsłonięcie i zrozumienie istoty propagandy filmowej, co jest niezwykle ważne w świetle jej obecnego odradzania się. Film jest próbą osiągnięcia tego, czego nie udało się dotychczas żadnemu filmowi o Riefenstahl – przedstawienia psychologicznego portretu artystki. Za jego pośrednictwem odsłania się to, co reżyser nazywa „uwodzicielską naturą faszyzmu”.

Grafika reklamowa
Stokrotki
Jednym z najważniejszych osiągnięć czechosłowackiej Nowej Fali jest ten nietuzinkowy, groteskowy moralitet. Surrealistyczna, niepodobna do innych opowieść o parze młodych kobiet, które postanawiają być tak zepsute, jak otaczający je świat. Zjadliwa wypowiedź o konformizmie, drobnomieszczańskiej ograniczoności i granicach beztroski ma w rezultacie ponadczasowy charakter. Dla bohaterek, bunt jest jedynym sposobem na zaistnienie w męskim świecie. Ich wywrotowe zachowanie nie tworzy żadnych realnych wartości, nawiązują przelotne relacje i chowają się za pozami.

Partner projekcji CZESKIE CENTRUM WARSZAWA.

Grafika reklamowa
Ścieżki życia - pokaz specjalny z prelekcją po pokazie | gość: podróżnik Łukasz Supergan
Są ścieżki, które wybieramy sami i takie, na które rzuca nas los. O jednych i drugich opowiemy podczas tego wyjątkowego wieczoru!
Gutek Film we współpracy z Kinoteatrem Rialto oraz Stowarzyszeniem Twórcze Horyzonty zapraszają na spotkanie z człowiekiem, który o pokonywaniu dróg wie wszystko.
Naszym gościem będzie Łukasz Supergan – podróżnik, alpinista, laureat Nagrody Magellana dla „Podróżnika Roku”. Łukasz opowie o szlakach, które zaprowadziły go w niezwykłe miejsca i o sile, jaką daje wędrówka.
Prelekcję naszego gościa poprzedzi przedpremierowy pokaz filmu „Ścieżki życia” (w rolach głównych Gillian Anderson i Jason Isaacs).

To inspirowana faktami, podnosząca na duchu historia małżeństwa, które po utracie majątku życia wyrusza na 1000-kilometrowy szlak wzdłuż wybrzeża Anglii. To opowieść o tym, że nawet z największego kryzysu można wyjść silniejszym – jeśli tylko idzie się razem.
Przygotujcie się na wieczór pełen inspirujących opowieści o sile ludzkiego ducha i... uzdrawiającej mocy chodzenia.

Łukasz Supergan
Alpinista, polarnik, lider wypraw, autor. Ma na koncie trawers Grenlandii, zimowy trawers Islandii, przejście irańskiego łańcucha Zagrosu, pierwsze samotne przejście Łuku Karpat, przeszedł całość Alp i Pirenejów. Ma na koncie ponad 25 tysięcy kilometrów szlakami długodystansowymi na trzech kontynentach, w Arktyce i na pustyniach. Stawał na wierzchołkach Himalajów, Karakorum, Azji Centralnej i Andów. Autor 6 książek, w tym przewodników po polskich i europejskich szlakach długodystansowych, laureat Nagrody Magellana jako „Podróżnik Roku”, dwukrotnie wyróżniony na gdyńskich Kolosach.

Grafika reklamowa
Świat Czeka – Dorota Rasińska-Samoćko – "Korony Górskich Wyzwań"
Dorota Rasińska-Samoćko - pierwsza Polka w dwóch koronach.
Zdobycie wszystkich najwyższych szczytów Świata i kontynentów to wyczyn, którego nie dokonała żadna dziewczyna z naszego kraju.

Powiedzieć o Dorocie, że jest himalaistką to za mało. Pasjonatka podróży, żywioł, połączenie błyskotliwości i poczucia humoru. Event z taką osobą musi się udać bo mało kto potrafi tak trzymać w napięciu jak Ona. To prawdziwy film w akcji.
Jej opowieści działają lepiej niż kawa a widzowie nie chcą wyjść ze spotkań z Dorotą, która jest przykładem, że można swoje cele realizować na własnych zasadach i w dowolnym momencie życia.

W latach 2021 - 2025 Dorota zrealizowała ambitny projekt "Podwójna Korona", czyli zdobycie Korony Himalajów i Karakorum oraz Korony Ziemi. W zaledwie 3 miesiące 2022 roku weszła na 7 ośmiotysięczników bez teamów i sponsorów.
Dorota Rasińska-Samoćko jest DOPIERO 5 kobietą na świecie, która zdobyła Koronę Himalajów i Karakorum.

Rozmowę poprowadzi:
Alina Markiewicz - dziennikarka, niespokojny duch i koneserka podróży Od najmłodszych lat jej pasją były góry.
Zrealizowała kilka reportaży w Himalajach i poprowadziła niezliczoną ilość spotkań oraz rozmów z himalaistami. Zakochana w Dolomitach i Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Od niedawna pilotka śmigłowca R44, chętnie podziwiająca świat z góry.

Organizacja:
Anka Szostak-Gliklich - globtroterka, założycielka i prezeska Klubu Podróżnika „Świat Czeka”. Propaguje odpowiedzialny, zrównoważony styl podróżowania i aktywności sportowej. Uwielbia bikepackingi, trekkingi i nurkowanie.

——————————————————————————————————

Drodzy Widzowie,
spotkanie z Dorotą Rasińską-Samoćko, w ramach cyklu Świat Czeka, zostało przeniesione z dnia 22.10.2025.

Zakupione bilety można wykorzystać w nowym terminie lub dokonać ich zwrotu za pośrednictwem formularza, ktróy otrzymają Państwo od operatora sprzedazy internetowej.
Bilety zakupione w kasie można zwrócić wyłącznie w kasie kina.

Za utrudnienia przepraszamy!

Grafika reklamowa
The Watch plays Genesis - "Tales from 1970-1976”
Wybierz się w krótką podróż od TRESPASS …do WIND & WUTHERING.

The Watch powraca jesienią 2025 roku, prezentując intensywną podróż do świata wczesnego Genesis i show zawierające utwory z albumów TRESPASS, NURSERY CRYME, FOXTROT, SELLING ENGLAND BY THE POUND, THE LAMB LIES DOWN ON BROADWAY, A TRICK OF THE TAIL oraz WIND & WUTHERING. Dramatyczny głos wokalisty The Watch, najbliższy Peterowi Gabrielowi, oraz wszechstronna doskonałość instrumentalna zespołu, pozwolą doświadczyć niezwykłych muzycznych wrażeń wczesnego Genesis przypominając ich pionierską grę.

Steve Hackett (gitarzysta Genesis): The Watch to zespół bardzo utalentowanych ludzi i polecam ich.
Paul Whitehead (grafik Genesis): Zespół, który najbardziej przypomina mi magię Genesis”.
UK Prog Newslatter: Wyjątkowe są tutaj wokale, bardzo
podobne do tych młodego Petera Gabriela.
To wystarczające rekomendacje, żeby wybrać się na koncerty The Watch. Europejska trasa The Watch obejmie również Polskę. Po bardzo udanej trasie w 2025 roku, zapraszamy na kolejne koncerty włoskiego zespołu.

Na parterze układ rzędowy.

Art Muza i Klub Kuźnia zapraszają na koncerty THE WATCH PLAYS GENESIS,, Tales from 1970-1976”:
04.05.2026 – LUBLIN, Klub Muzyczny CSK
05.05.2026 – KRAKÓW, Kwadrat
06.05.2026 – KATOWICE, Kinoteatr Rialto
07.05.2026 – WARSZAWA, Hybrydy
08.05.2026 – POZNAŃ, 2progi
09.05.2026 – BYDGOSZCZ, Kuźnia
10.05.2026 – GDAŃSK, Parlament

Otwarcie drzwi: 19:00, koncert: 20:00.

Bilety: 169 zł (przedsprzedaż), 189 zł (w dniu koncertu).

Pozostałe punkty sprzedaży biletów: Ticketmaster, Eventim, eBilet, Rock Serwis, KupBilecik.

Grafika reklamowa
Vive le cinéma! Sylwester Rialto 2025/2026
Vive le cinéma!

Czy mogą sobie Państwo wyobrazić świat bez kina, ba - wręcz bez filmów?

Zaledwie 130 lat mija od pamiętnego 28 grudnia 1895 roku, kiedy to w Paryżu odbył się pierwszy publiczny pokaz filmowy. Bracia Lumière – August i Louis – zaledwie 35-osobowej publiczności zaprezentowali kilka krótkich filmów, co symbolicznie wyznacza początek kinematografii.

130 lat później zapraszamy na Wieczór Sylwestrowy, podczas którego przeniesiemy się do fascynujących początków kina.
Podczas trzech krótkich setów filmowych pokażemy, jak błyskawicznie kino przekształciło się z jarmarcznej ciekawostki w pełnoprawną dziedzinę sztuki - X muzę. Przez pierwszych 35 lat były to oczywiście filmy nieme, więc na scenie Kinoteatru Rialto pojawi się znakomity, krakowski 6-osobowy zespół Frank e la Famiglia, który zilustruje muzycznie te oryginalne filmowe obrazy.

Jako pierwszy zaprezentujemy 15 minutowy zestaw filmów braci Lumiere – wśród nich znajdą się te najsłynniejsze czyli „Przyjazd pociągu na stację w La Ciotat”, „Wyjście robotników z fabryki Lumière’a w Lyonie” czy „Oblany ogrodnik”, uważany za pierwowzór prawzór komedii filmowej.

Już kilka lat po pierwszym pokazie za sprawą jednego z największych „czarodziejów ekranu” Georga Mélièsa publiczność mogła zobaczyć na ekranie pierwsze filmy science fiction. W tę wyjątkową noc przypomnimy jego najsłynniejsze dzieło: Podróż na Księżyc (1902) — inspirowaną prozą Jules’a Verne’a i H.G. Wellsa, w cyfrowo odrestaurowanej, kolorowej wersji. Film do dziś zachwyca pomysłowością, trikami, wizualną fantazją, a także pomysłami narracyjnymi z komicznym zacięciem.

Cześć filmową wieczoru zakończymy klasyką amerykańskiej komedii slapstickowej - pierwszą ekranową bitwą na torty w wykonaniu niezawodnych: Flipa (Stan Laurel) i Flapa (Oliver Hardy) w filmie „Bitwa stulecia” (1927) reż. Clyde Bruckman.
Po części filmowej zapraszamy na poczęstunek inspirowany kuchnią francuską.

Po przerwie na scenie Kinoteatru Rialto pojawi się ponownie zespół Frank e la Famiglia tym razem w wersji koncertowej i z towarzyszeniem wokalistki. Podczas godzinnego koncertu muzycy zaprezentują oryginalne aranżacje najwspanialszych utworów lat 20. I 30. czyli złotej ery swingu.

Sylwestrowy wieczór zakończymy życzeniami noworocznymi z uroczystym toastem.

Wieczór poprowadzą niezawodni: Natalia i Cezary Kruszyna

Zachęcamy do zabawy strojami i zabrania wszelkich atrybutów, które mogą kojarzyć się z przełomem XIX i XX wieku (kapelusze, długie suknie, rękawiczki).

---------------------------------------------------------

Na parterze układ kawiarniany – stoliki z krzesłami.
Sprzedaż/rezerwacja miejsc na dole dla grup minimum 4-osobowych.
Rezerwacja bądź zakup biletów na parter tylko w kasie kina. Bilety na balkon można kupować również online.
Cena biletu dla jednej osoby:
280 zł - parter
260 zł - balkon

---------------------------------------------------------

Program wieczoru:
20.00 – Otwarcie bram
20.30 – Słodki poczęstunek
20.50 – Przywitanie gości
21.00 – Pokaz filmów z muzyką na żywo:
– Filmy braci Lumière
– „Podróż na Księżyc” Georgesa Mélièsa
– „Bitwa stulecia” z niezawodnymi Flipem i Flapem
(3 sety po 15 minut z muzyką na żywo i komentarzem prowadzących)
22.00 – Wytrawny poczęstunek
22.30Koncert muzyki lat 20. i 30.
23.30 – Niespodzianki na ekranie
00.00 – Toast i życzenia noworoczne

---------------------------------------------------------

Frank e la Famiglia - krakowski zespół specjalizujący się w muzyce swingowej lat 20. i 30. Grupę tworzą zawodowi muzycy jazzowi – pasjonaci Złotej Ery Swingu. Repertuar zespołu stanowią oryginalne aranżacje najwspanialszych kompozycji z tamtych lat. Formacja wielokrotnie zdobywała serca publiczności podczas potańcówek i festiwali swingowych w całym kraju.

Grafika reklamowa
Wielka Sztuka w Kinoteatrze Rialto - Caravaggio: na tropie arcydzieła
UWAGA! Projekcja 26.10. w wersji z wgranym lektorem.

„Caravaggio: Na tropie arcydzieła” to trzymający w napięciu dokumentalny thriller o sztuce, obsesji i pościgu za arcydziełem. W centrum jego akcji znajduje się historia o cudownie odnalezionym dziele Caravaggia „Ecce Homo”.

W kwietniu 2021 roku dom aukcyjny Ansorena w Madrycie wystawił obraz zatytułowany „Ecce Homo” z ceną wywoławczą 1500 euro. Autor dzieła pozostawał nieznany – do czasu. W ciągu kilkunastu godzin eksperci z Hiszpanii i Włoch rozpoznali w nim zaginione dzieło Caravaggia, mistrza baroku. Obraz został natychmiast wycofany z aukcji, a eksperci, marszandzi i kolekcjonerzy ruszyli do gry, oferując zawrotne sumy. Jednak wkrótce pojawiły się również głosy kwestionujące autentyczność obrazu i uczciwość rzeczoznawców. Jak poznać prawdę, gdy w grę wchodzą duże pieniądze?

Zrealizowany z napięciem godnym kina sensacyjnego dokument Alvaro Longorii (producent filmu „Wszyscy wiedzą”) odsłania kulisy rynku sztuki, potęgi przypadku i fascynujących losów arcydzieł, które znikają i powracają jak duchy przeszłości. Jednocześnie zapoznaje widza z niezwykłym warsztatem i twórczością Caravaggia. Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610), wielki reformator malarstwa europejskiego, jest jedną z najbardziej tajemniczych i fascynujących postaci historii sztuki. Był bezkompromisowy zarówno w podejściu do sztuki, jak i życia. Zerwanie z idealizowaniem formy na rzecz naturalizmu i dramatyzmu, posługiwanie się mocnym światłocieniem, kontrastami barwnymi czy zbliżeniami oburzało zwolenników klasycznego stylu, jednocześnie inspirując młodych artystów z całej Europy. Ogromne zainteresowanie, jakim cieszy się do dziś, wynika nie tylko z jego przełomowej techniki, ale także burzliwego i obfitującego w skandale życia. Skazano go na śmierć za zabójstwo, aresztowano i osadzono w więzieniu za udział w pobiciu, sam też przeżył zamach na swoje życie z rąk nieustalonego sprawcy.

„Caravaggio: Na tropie arcydzieła” to gratka nie tylko dla fanów malarstwa barokowego, osób zainteresowanych kulisami działania rynku sztuki, ale także dla tych, którzy lubią soczyste kryminały o obrazach lub ich podróbkach, jak „Plan prawie doskonały”, „Koneser”, czy „Vinci”. Ten dokument ogląda się jak dobry thriller!

Film dostępny z audiodeskrypcją lub lektorem - w aplikacji Kino Dostępne.

Grafika reklamowa
Wielka Sztuka w Kinoteatrze Rialto - Hopper. Amerykańska love story
Dzieła Edwarda Hoppera to chyba najbardziej rozpoznawalna i wpływowa sztuka w USA. Jego jednym z najpopularniejszych obrazów olejnych są "Nocne marki" z 1942 roku, znane także pod pierwotniejszym tytułem: "Nocne jastrzębie" – a to dlatego, że postać mężczyzny siedzącego przy barze ma nos przypominający dziób tych ptaków. Hopper czerpał z wielkiego Degasa, z niego zaś Mark Rothko, Banksy, Alfred Hitchcock (dom na wzgórzu w "Psychozie") czy David Lynch, a nawet twórcy serialu Simpsonowie – wszyscy oni inspirowali się wyjątkowym sposobem, w jaki Hopper uwieczniał amerykańskie życie.
Kim był ten walczący o sławę młody nowojorski ilustrator? Jaki wpływ na jego późniejszą twórczość miała jego żona Josephine Nivison, która zrezygnowała z obiecującej kariery artystycznej, by zostać jego menedżerką?
Hopper początkowo malował plenerowe obrazy w duchu impresjonizmu, a od lat 20. XX wieku dominującym tematem w jego twórczości stało się współczesne miasto amerykańskie i jego mieszkańcy ("Dom przy torach kolejowych" z 1925 roku, "Wczesny niedzielny poranek" z roku 1930 czy "Biuro w nocy" z roku 1940). Przedstawiani przez Hoppera ludzie i rzeczy zdają się istnieć poza realnym czasem i przestrzenią, co nadaje jego obrazom niemal metafizyczny charakter.
Film Phila Grabsky’ego potwierdza tylko, że Hopper to wyjątkowy artysta, którego twórczość jest dostępna zarówno dla przypadkowego, jak i krytycznego obserwatora. Powstał przy okazji przygotowywanej przez Whitney Museum of American Art w Nowym Jorku wystawy "Nowy Jork Edwarda Hoppera" (19.10.2022–05.03.2023).

Grafika reklamowa
Wielka Sztuka w Kinoteatrze Rialto - Manet. Portrecista życia
Ta głośna wystawa w Royal Academy of Arts była pierwszą w historii tak pełną retrospektywą poświęconą sztuce portretowej Édouarda Maneta. W Londynie zgromadzono z tej okazji prace malarza z muzeów i kolekcji prywatnych z całej Europy, Azji i USA. Portrety Maneta nigdy nie zostały zbadane i zaprezentowane w formie monograficznej wystawy, mimo że stanowią około połowy jego twórczości. Artysta malował wizerunki członków rodziny, przyjaciół, znanych literatów, działaczy politycznych i inne sławy tamtych czasów, portretując tym samym nie tylko zamawiających, ale i ówczesne społeczeństwo. Wystawa składała się z ponad 50 prac; w tym portretów najmożniejszego mecenasa malarza, jego żony Suzanne Leenhoff, luminarzy literatury: Antonina Prousta, Émila Zoli i Stéphane’a Mallarmé. Portretowani często pojawiają się w trakcie wykonywania czynności z życia codziennego, co wskazuje na nowoczesne myślenie Maneta o portrecie pod wpływem fotografii portretowej. Film ukazuje także zakulisowe przygotowania do prezentacji wystawy, które normalnie pozostają niewidoczne dla publiczności, a także ciekawostki z życia Maneta i XIX-wiecznego Paryża.

Grafika reklamowa
Wielka Sztuka w Kinoteatrze Rialto - Velázquez i jego tajemnica
UWAGA! Projekcja 28.12. w wersji z wgranym lektorem.

Diego Velázquez – mistrz pełnego przepychu baroku, który na obrazach nie bał się pustki, osobisty malarz króla, który portretował lud, artysta zajmujący wysokie stanowiska w królewskiej administracji, autor jednych z najbardziej zagadkowych dzieł w historii sztuki. A przede wszystkim prekursor nowoczesnego malarstwa. Jego dzieła budziły zachwyt Édouarda Maneta, Pabla Picassa, Francisa Bacona czy Salvadora Dalego. Ten ostatni z autoportretów idola pożyczył nawet charakterystyczne wąsy, które stały się jego znakiem rozpoznawczym. „Velázquez i jego tajemnica” dowodzi wpływu, jaki Velázquez wywarł na wiele pokoleń twórców, przybliża pełną ukrytych znaczeń twórczość Hiszpana, próbuje zbliżyć się do tajemnicy jego geniuszu.

Prace tego najważniejszego – obok Caravaggia i Goi – europejskiego malarza znajdują się w najwspanialszych światowych kolekcjach. Wraz z twórcami filmu „Velázquez i jego tajemnica” przemierzamy więc sale Musée d'Orsay, Prado, Metropolitan Museum of Art, a kuratorzy, artyści, konserwatorzy, historycy objaśniają fenomen artysty. W centrum tej opowieści znajdują się słynne „Panny dworskie", obraz, który zachwyca niezwykłą perspektywą, kunsztowną kompozycją, fenomenalną techniką i po dziś dzień wymyka się interpretacjom. Wielu wciąż poszukuje tego, co zobaczył Velázquez – tak o zagadkowym arcydziele mówią twórcy filmu.

Ale „Velázquez i jego tajemnica” to nie tylko dzieła i eksperci, ale także wydobyte z telewizyjnych archiwów unikatowe, zaskakujące nagrania, w których o namiętności do Velázqueza opowiadają m.in. Dali, Bacon czy filozof Michel Foucault. Jednym z bohaterów dokumentu jest także Julian Schnabel. I dla każdego z nich Hiszpan pozostawał artystą na wskroś współczesnym.

Grafika reklamowa
Wojaczek 80. - „Wojaczek” - projekcja + spotkanie
"Mówię do ciebie tak cicho
jak ty do mnie."
11/12.06.1966

Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.

Film Lecha Majewskiego to utrzymany w czarno-białej tonacji, lapidarny zapis ostatnich dni z życia kultowego, śląskiego poety Rafała Wojaczka. Podejmując próbę przebicia się przez legendę, która otaczała poetę już za życia, wykorzystując fakty z jego tragicznej biografii, reżyser stworzył film wychodzący poza ramy życia jednostki, w kierunku bardziej uniwersalnego spojrzenia na kondycję człowieka-artysty w rzeczywistości, w której de facto nie ma dla niego miejsca.

Ten film to przede wszystkim niezwykły opis napięć psychicznych i emocjonalnych powstałych pomiędzy wrażliwą jednostką a otoczeniem, dodatkowo głęboko osadzony w realiach Polski lat sześćdziesiątych. W scenerii brudnych ulic, dworców kolejowych, tanich barów serwujących wódeczkę i śledzika rozgrywa się dramat młodego człowieka – ciąg sekwencji rozgrywający się na pograniczu rzeczywistości i poetyckiego świata fikcji. To opowieść o młodym artyście, o życiu którego decydowały
przede wszystkim pasja i permanentna prowokacja. Owe splecione ze sobą „siły kosmiczne”, zakorzenione w nim samym, okazywały się być główną „siłą motoryczną”, warunkującą w stopniu najwyższym jego bycie w świecie i konsekwentne dążenie do... samounicestwienia.

Rafał Wojaczek, określany mianem: „peerelowskiego spadkobiercy Artura Rimbaud”, „Romantycznego Buntownika”, „Polskiego James’a Dean’a”, „kamikadze wolności”, z całą pewnością był świadomą siebie indywidualnością i potrafił, a przede wszystkim miał odwagę wyraźnie podkreślać wszystko to, co w jego nieprzeciętnej osobowości było odrębne. Jego nonszalancki, momentami wręcz arogancki sposób bycia, pogardliwy stosunek do stabilizacji, rodzinnego ciepła, zdrowego rozsądku, wszelkich możliwych kompromisów i mieszczańskich konwencji, był czytelną formą
demonstracji własnego „ja”. Zafascynowany legendą Marka Hłasko, własnym życiem pisał fabułę. I to jego „życiopisanie” Lech Majewski w niezwykle przekonujący i poruszający sposób, z niesłabnącą konsekwencją, prezentuje. Na ekranie widzimy nadwrażliwego, psychicznie niezrównoważonego, młodego człowieka, który pisze wiersze, wywołuje skandale obnażając się publicznie, nadużywa alkoholu, wszczyna burdy, wychodzi przez okna, przebijając ciałem szklane granice i zachłannie
uprawia miłość z Teresą, pielęgniarką szpitala psychiatrycznego. Bolesna szczerość, intensywne związki, mocne oszałamiające życie, szaleństwo, pęd – oto stałe elementy jego biografii.

Obraz filmowy w reżyserii Majewskiego zachowuje nie tylko klimat samej poezji Wojaczka, poezji trudnej i wyrafinowanej, ale i w sposób wręcz przejmujący oddaje tragizm tej postaci, jednocześnie pozostając dalekim od stworzenia „patetycznej laurki”, w hołdzie przedwcześnie
zmarłemu. W filmie dostrzegalne są również wszystkie „zabawne” elementy polskiej rzeczywistości lat 60-tych. Przypominając i odpowiednio ze sobą zestawiając kilka scen, obrazów, dialogów i wypowiedzi typowych dla tamtego czasu, reżyser ukazuje śmieszność i groteskowość świata zastygającego w absurdalnych gestach i pozach.

źródła:
Film, 1999, nr 11

RECENZJE ZAGRANICZNE
“Boleśnie piękny. Doskonały!”
Michael Phillips, Chicago Tribune

“Czarno-biała elegancja...
J. Hoberman, Village Voice

“Lech Majewski stworzył nowy gatunek filmu biograficznego – o wiele
bardziej przenikliwy niż te tradycyjne.”
Kerstin Decker, Der Tagesspiegel

“Olśniewający czarno-biały film pełen klasycznej prostoty.”
A.O. Scott, The New York Times

“’Wojaczek’ to filmowa wirtuozeria!”
Doris Meirhenrich, Berlinale
-------------

Program:

5 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00

Cirrocumulus. Projekt Wojaczek – koncert

Bilety: 40,00 zł


6 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00


„Wojaczek”, reż. Lech Majewski, Polska 1999, 90 min, wyst.: Krzysztof Siwczyk, Dominika Ostałowska, Andrzej Mastalerz, Robert Gawliński, Maciej Melecki.

Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.

Bilety: 25,00 zł


7 grudnia, Radio Katowice, Studio Koncertowe, godz. 17.00


„Wojaczek, który był” – słuchanie w ciemnościach dokumentu o Rafale Wojaczku, a także rozmowa z Maciejem Szczawińskim, autorem dokumentu i książki o Rafale Wojaczku. Spotkanie poprowadzi Ewa Niewiadomska.

Bilety: 10,00 zł

8 grudnia, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, godz. 17.00


„Martwy sezon” reż. Dagmara Drzazga, Polska, 40 min
Po projekcji zapraszamy na spotkanie z Dagmarą Drzazgą

Wstęp wolny

Organizatorzy wydarzenia: Instytucja Filmowa Silesia Film, Kinoteatr Rialto, Radio Katowice, Biblioteka Śląska, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, Uniwersytet Śląski.

Grafika reklamowa
Wojaczek 80. - CIRROCUMULUS. Projekt Wojaczek
"Mówię do ciebie tak cicho
jak ty do mnie."
11/12.06.1966

Zapraszamy do świętowania 80. rocznicy urodzin Rafała Wojaczka – legendarnego poety, literackiego wirtuoza, jednego z najwybitniejszych twórców polskiej literatury XX wieku.

Rafał Wojaczek urodził się 6 grudnia 1945 roku w Mikołowie. Zmarł śmiercią samobójczą we Wrocławiu w nocy z 10 na 11 maja 1971 roku. Burzliwe, pełne napięć życie poety szybko obrosło legendą i zrodziło mit „poety wyklętego”, „kaskadera literatury”, którego biografia niejednokrotnie przesłaniała wartość artystyczną i intelektualną jego twórczości. Rafał Wojaczek nierzadko używał języka szorstkiego i brutalnego, ale jego poezja potrafiła być też czuła i subtelna, intelektualna i głęboko zanurzona w historii kultury.
W 80. rocznicę urodzin Rafała Wojaczka zapraszamy do ponownego sięgnięcia po jego teksty – do lektury pogłębionej, wolnej od utartych schematów i powierzchownych interpretacji. W ramach planowanych wydarzeń słowo połączymy z obrazem i dźwiękiem, tworząc przestrzeń spotkania z poezją Wojaczka na nowo.

CIRROCUMULUS to projekt powstały pod koniec 2023 r. w Mikołowie – owoc muzycznych poszukiwań, którego wspólnym mianownikiem jest poezja Rafała Wojaczka- artystycznego patrona miasta. Wykonawcy wśród wielu inspiracji czerpią z twórczości Sade, Massive Attack, Morcheeba, Portishead czy Daft Punk, a ich utwory stanowią autorską interpretację wierszy mikołowskiego poety wyklętego. W skład zespołu wchodzą:

Joanna Oniśk – wokalistka w przeszłości współpracująca z zabrzańską formacją Piąty Żywioł, współtwórczyni i uczestniczka różnorodnych gatunkowo projektów muzycznych, polonistka i pasjonatka twórczości lirycznej.

Paweł Lis – klawisze. Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Większość swojego muzycznego życia spędził przy fortepianie głównie z Chopinem. Ten projekt to dla niego idealne miejsce na łączenie różnych stylów, również tych najbardziej klasycznych.

Klaudiusz Klaus Tudyka – basista znany ze współpracy z takimi zespołami jak NeLL czy Leman Acoustic, z którymi zbierał doświadczenie m. in. podczas koncertów w studiu im. Agnieszki Osieckiej - w starej „Trójce” Polskiego Radia.

Przemek Żurek – perkusjonista w przeszłości udzielający się w różnych składach folkowych, bluesowych czy rockowych. Wielbiciel muzyki Bliskiego Wschodu.

Nazwa CIRROCUMULUS jest nawiązaniem do charakteru kompozycji zespołu, które niczym szeroko rozpostarte formacje chmur płyną sobie spokojnym tempem, przybierając coraz to nowsze, migotliwe, krótkotrwałe i niepowtarzalne kształty…

-------------

Program:

5 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00

Cirrocumulus. Projekt Wojaczek – koncert

Bilety: 40,00 zł


6 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00


„Wojaczek”, reż. Lech Majewski, Polska 1999, 90 min, wyst.: Krzysztof Siwczyk, Dominika Ostałowska, Andrzej Mastalerz, Robert Gawliński, Maciej Melecki.

Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.

Bilety: 25,00 zł


7 grudnia, Radio Katowice, Studio Koncertowe, godz. 17.00


„Wojaczek, który był” – słuchanie w ciemnościach dokumentu o Rafale Wojaczku, a także rozmowa z Maciejem Szczawińskim, autorem dokumentu i książki o Rafale Wojaczku. Spotkanie poprowadzi Ewa Niewiadomska.

Bilety: 10,00 zł


8 grudnia, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, godz. 17.00


„Martwy sezon” reż. Dagmara Drzazga, Polska, 40 min
Po projekcji zapraszamy na spotkanie z Dagmarą Drzazgą

Wstęp wolny

Organizatorzy wydarzenia: Instytucja Filmowa Silesia Film, Kinoteatr Rialto, Radio Katowice, Biblioteka Śląska, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, Uniwersytet Śląski.

Grafika reklamowa
XXXIV FESTIWAL ARS CAMERALIS – Ajla
AJLA, znana również jako Ala17, wywodzi się z krakowskiego undergroundu jazzowego, a jej twórczość jest wyjątkowym połączeniem różnych gatunków muzycznych. Inspiracje artystka czerpie z różnych źródeł – od soulu, jazzu i poezji śpiewanej, po hip hop i basowy trip hop. Ta różnorodność przekłada się na unikalny styl, który trudno pomylić z kimkolwiek innym. Mimo młodego wieku, AJLA zachwyca dojrzałością zarówno w tekstach, jak i brzmieniu. Jej słowa trafiają w sedno emocji i codziennych doświadczeń, a głos artystki emanuje autentycznością. Z muzykami związanymi z Omastą współtworzy projekt Br8ken Sense, a we współpracy z formacją ĆPAJ STAJL nagrała kawałek „Muszę się wyszumieć”, który zdobył serca słuchaczy. Koncertowe trio, z którym występuje wzbogaca koncerty artystki o jazzowy sznyt, podkreślając wielogatunkowy charakter jej muzyki. W Katowicach wystąpią: AJLA (wokal), Gabrysia Cichy (syntezator basowy, sample), Bruno Sikorski (klawisze) i Nikodem Wikieł (perkusja).

Więcej szczegółów na: arscameralisfestiwal.pl

Grafika reklamowa
XXXIV FESTIWAL ARS CAMERALIS – Circuit des Yeux
Twórczość Circuit des Yeux wymyka się prostym kategoryzacjom. Haley Fohr, bo tak nazywa się artystka, jest bowiem twórczynią multidyscyplinarną: maluje, nagrywa introwertyczne lo-fi w pokoju, pisze utwory na pięćdziesięcioosobowy chór dziecięcy, tworzy audiowizualne instalacje, koncertuje w komorze bezodbiciowej (pokoju, w którym nie występuje echo). Każda z jej płyt przyciąga uwagę krytyki oraz publiczności nieszablonowym podejściem do materii muzycznej i napięć wynikających z emocjonalnej warstwy jej projektów.

Nie inaczej jest w przypadku jej najnowszej płyty – wydanej w marcu tego roku nakładem prestiżowej wytwórni Matador – „Halo On The Inside”. Artystka tworzyła ją nocami, w samotności i ciszy swojego prywatnego studio – świat zewnętrzny był na tyle cichy, że Fohr słyszała rytm pracy swojego ciała tworzący wewnętrzną symfonię. Zaintrygowało ją to na tyle, że pracowała nad tym konceptem przez kolejnych osiem miesięcy.

A potem spojrzała na zewnątrz. Podróż do Grecji przyniosła zainteresowanie postacią Pana, greckiego boga, grającego na fletni pół człowieka, pół kozła. To właśnie jego historia: granych przez niego melodii, transformacji, seksualności i ostatecznego upadku posłużyła artystce jako coś w rodzaju tablicy inspiracji dla najmocniejszych fragmentów albumu. Swoje dołożył także Andrew Broder, producent znany ze współpracy chociażby z Lambchop czy Moor Mother. Jednak najważniejszym elementem „Halo On The Inside” jest głos Circuit des Yeux: potężna, czterooktawowa maszyna, wydająca z siebie zarówno subtelne melodie, jak i zwierzęce jęki.

Więcej szczegółów na: arscameralisfestiwal.pl

Grafika reklamowa
XXXIV FESTIWAL ARS CAMERALIS – Jenny Hval
Jenny Hval to norweska, awangardowa artystka wielu dziedzin. Pisze literaturę i publicystykę, śpiewa, komponuje – jak napisał brytyjski dziennik „The Independent”, ma nienasycenie ciekawy umysł – a jej koncerty przypominają magiczne seanse, tyle że twórcze.

Do Katowic artystka przyjedzie ze swoim najnowszym albumem „Iris Silver Mist”. Nazwa nawiązuje do zapachu stworzonego przez Maurice'a Roucela dla francuskiego domu perfumeryjnego Serge Lutens. Zapach wyróżnia się surową, mrowiącą i zimną niczym metal nutą, a inspiracją do jego stworzenia nie był kwiat, lecz korzeń. Perfumy, ze swoimi akordami zapachowymi, w dużej mierze dzielą język z muzyką: oba poruszają się w powietrzu, są niewidoczne i mają oszałamiający wpływ na nasze zmysły. „Iris Silver Mist” to album o scenie i muzyce oraz o tym, jak nas ona porusza, jak nas przenika, jak osiada na naszej skórze i z nami pozostaje.
Więcej szczegółów na: arscameralisfestiwal.pl

Grafika reklamowa
XXXIV FESTIWAL ARS CAMERALIS – The Weather Station
Przełomem dla kanadyjskiej grupy The Weather Station okazał się album z 2021 roku „Ignorance”. The Guardian okrzyknął płytę „rozdzierającym serce arcydziełem”. Utwory składają się na złożoną ewokację żalu o zaniedbania klimatyczne, których efekty uderzają we wszystkich na całym świecie. Sekcja rytmiczna z płyty „Ignorance” zagościła również na najnowszym, siódmej płycie grupy „Humanhood”, którą wzbogacili dwaj dodatkowi muzycy grający na instrumentach dętych drewnianych i basie. Liderka zespołu i autorka tekstów Tamara Lindeman po raz kolejny porusza się na granicy osobistych przeżyć a metafizycznych, uniwersalnych idei. Na albumie akustyczne instrumenty nakładają się na falę syntezatorów, a melodie eksplodują z szumu, tak jak człowiek próbuje odnaleźć własną tożsamość spośród chaosu współczesnych czasów. Koncerty tego zespołu zapewniają nie tylko muzyczne, ale i duchowe przeżycia.

Więcej szczegółów na: arscameralisfestiwal.pl

Skip to content