Wojaczek 80. - „Wojaczek” - projekcja + spotkanie
Biograficzny | Dramat | 90 min
"Mówię do ciebie tak cicho
jak ty do mnie."
11/12.06.1966
Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.
Film Lecha Majewskiego to utrzymany w czarno-białej tonacji, lapidarny zapis ostatnich dni z życia kultowego, śląskiego poety Rafała Wojaczka. Podejmując próbę przebicia się przez legendę, która otaczała poetę już za życia, wykorzystując fakty z jego tragicznej biografii, reżyser stworzył film wychodzący poza ramy życia jednostki, w kierunku bardziej uniwersalnego spojrzenia na kondycję człowieka-artysty w rzeczywistości, w której de facto nie ma dla niego miejsca.
Ten film to przede wszystkim niezwykły opis napięć psychicznych i emocjonalnych powstałych pomiędzy wrażliwą jednostką a otoczeniem, dodatkowo głęboko osadzony w realiach Polski lat sześćdziesiątych. W scenerii brudnych ulic, dworców kolejowych, tanich barów serwujących wódeczkę i śledzika rozgrywa się dramat młodego człowieka – ciąg sekwencji rozgrywający się na pograniczu rzeczywistości i poetyckiego świata fikcji. To opowieść o młodym artyście, o życiu którego decydowały
przede wszystkim pasja i permanentna prowokacja. Owe splecione ze sobą „siły kosmiczne”, zakorzenione w nim samym, okazywały się być główną „siłą motoryczną”, warunkującą w stopniu najwyższym jego bycie w świecie i konsekwentne dążenie do... samounicestwienia.
Rafał Wojaczek, określany mianem: „peerelowskiego spadkobiercy Artura Rimbaud”, „Romantycznego Buntownika”, „Polskiego James’a Dean’a”, „kamikadze wolności”, z całą pewnością był świadomą siebie indywidualnością i potrafił, a przede wszystkim miał odwagę wyraźnie podkreślać wszystko to, co w jego nieprzeciętnej osobowości było odrębne. Jego nonszalancki, momentami wręcz arogancki sposób bycia, pogardliwy stosunek do stabilizacji, rodzinnego ciepła, zdrowego rozsądku, wszelkich możliwych kompromisów i mieszczańskich konwencji, był czytelną formą
demonstracji własnego „ja”. Zafascynowany legendą Marka Hłasko, własnym życiem pisał fabułę. I to jego „życiopisanie” Lech Majewski w niezwykle przekonujący i poruszający sposób, z niesłabnącą konsekwencją, prezentuje. Na ekranie widzimy nadwrażliwego, psychicznie niezrównoważonego, młodego człowieka, który pisze wiersze, wywołuje skandale obnażając się publicznie, nadużywa alkoholu, wszczyna burdy, wychodzi przez okna, przebijając ciałem szklane granice i zachłannie
uprawia miłość z Teresą, pielęgniarką szpitala psychiatrycznego. Bolesna szczerość, intensywne związki, mocne oszałamiające życie, szaleństwo, pęd – oto stałe elementy jego biografii.
Obraz filmowy w reżyserii Majewskiego zachowuje nie tylko klimat samej poezji Wojaczka, poezji trudnej i wyrafinowanej, ale i w sposób wręcz przejmujący oddaje tragizm tej postaci, jednocześnie pozostając dalekim od stworzenia „patetycznej laurki”, w hołdzie przedwcześnie
zmarłemu. W filmie dostrzegalne są również wszystkie „zabawne” elementy polskiej rzeczywistości lat 60-tych. Przypominając i odpowiednio ze sobą zestawiając kilka scen, obrazów, dialogów i wypowiedzi typowych dla tamtego czasu, reżyser ukazuje śmieszność i groteskowość świata zastygającego w absurdalnych gestach i pozach.
źródła:
Film, 1999, nr 11
RECENZJE ZAGRANICZNE
“Boleśnie piękny. Doskonały!”
Michael Phillips, Chicago Tribune
“Czarno-biała elegancja...
J. Hoberman, Village Voice
“Lech Majewski stworzył nowy gatunek filmu biograficznego – o wiele
bardziej przenikliwy niż te tradycyjne.”
Kerstin Decker, Der Tagesspiegel
“Olśniewający czarno-biały film pełen klasycznej prostoty.”
A.O. Scott, The New York Times
“’Wojaczek’ to filmowa wirtuozeria!”
Doris Meirhenrich, Berlinale
-------------
Program:
5 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00
Cirrocumulus. Projekt Wojaczek – koncert
Bilety: 40,00 zł
6 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00
„Wojaczek”, reż. Lech Majewski, Polska 1999, 90 min, wyst.: Krzysztof Siwczyk, Dominika Ostałowska, Andrzej Mastalerz, Robert Gawliński, Maciej Melecki.
Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.
Bilety: 25,00 zł
7 grudnia, Radio Katowice, Studio Koncertowe, godz. 17.00
„Wojaczek, który był” – słuchanie w ciemnościach dokumentu o Rafale Wojaczku, a także rozmowa z Maciejem Szczawińskim, autorem dokumentu i książki o Rafale Wojaczku. Spotkanie poprowadzi Ewa Niewiadomska.
Bilety: 10,00 zł
8 grudnia, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, godz. 17.00
„Martwy sezon” reż. Dagmara Drzazga, Polska, 40 min
Po projekcji zapraszamy na spotkanie z Dagmarą Drzazgą
Wstęp wolny
Organizatorzy wydarzenia: Instytucja Filmowa Silesia Film, Kinoteatr Rialto, Radio Katowice, Biblioteka Śląska, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, Uniwersytet Śląski.
czytaj więcej
jak ty do mnie."
11/12.06.1966
Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.
Film Lecha Majewskiego to utrzymany w czarno-białej tonacji, lapidarny zapis ostatnich dni z życia kultowego, śląskiego poety Rafała Wojaczka. Podejmując próbę przebicia się przez legendę, która otaczała poetę już za życia, wykorzystując fakty z jego tragicznej biografii, reżyser stworzył film wychodzący poza ramy życia jednostki, w kierunku bardziej uniwersalnego spojrzenia na kondycję człowieka-artysty w rzeczywistości, w której de facto nie ma dla niego miejsca.
Ten film to przede wszystkim niezwykły opis napięć psychicznych i emocjonalnych powstałych pomiędzy wrażliwą jednostką a otoczeniem, dodatkowo głęboko osadzony w realiach Polski lat sześćdziesiątych. W scenerii brudnych ulic, dworców kolejowych, tanich barów serwujących wódeczkę i śledzika rozgrywa się dramat młodego człowieka – ciąg sekwencji rozgrywający się na pograniczu rzeczywistości i poetyckiego świata fikcji. To opowieść o młodym artyście, o życiu którego decydowały
przede wszystkim pasja i permanentna prowokacja. Owe splecione ze sobą „siły kosmiczne”, zakorzenione w nim samym, okazywały się być główną „siłą motoryczną”, warunkującą w stopniu najwyższym jego bycie w świecie i konsekwentne dążenie do... samounicestwienia.
Rafał Wojaczek, określany mianem: „peerelowskiego spadkobiercy Artura Rimbaud”, „Romantycznego Buntownika”, „Polskiego James’a Dean’a”, „kamikadze wolności”, z całą pewnością był świadomą siebie indywidualnością i potrafił, a przede wszystkim miał odwagę wyraźnie podkreślać wszystko to, co w jego nieprzeciętnej osobowości było odrębne. Jego nonszalancki, momentami wręcz arogancki sposób bycia, pogardliwy stosunek do stabilizacji, rodzinnego ciepła, zdrowego rozsądku, wszelkich możliwych kompromisów i mieszczańskich konwencji, był czytelną formą
demonstracji własnego „ja”. Zafascynowany legendą Marka Hłasko, własnym życiem pisał fabułę. I to jego „życiopisanie” Lech Majewski w niezwykle przekonujący i poruszający sposób, z niesłabnącą konsekwencją, prezentuje. Na ekranie widzimy nadwrażliwego, psychicznie niezrównoważonego, młodego człowieka, który pisze wiersze, wywołuje skandale obnażając się publicznie, nadużywa alkoholu, wszczyna burdy, wychodzi przez okna, przebijając ciałem szklane granice i zachłannie
uprawia miłość z Teresą, pielęgniarką szpitala psychiatrycznego. Bolesna szczerość, intensywne związki, mocne oszałamiające życie, szaleństwo, pęd – oto stałe elementy jego biografii.
Obraz filmowy w reżyserii Majewskiego zachowuje nie tylko klimat samej poezji Wojaczka, poezji trudnej i wyrafinowanej, ale i w sposób wręcz przejmujący oddaje tragizm tej postaci, jednocześnie pozostając dalekim od stworzenia „patetycznej laurki”, w hołdzie przedwcześnie
zmarłemu. W filmie dostrzegalne są również wszystkie „zabawne” elementy polskiej rzeczywistości lat 60-tych. Przypominając i odpowiednio ze sobą zestawiając kilka scen, obrazów, dialogów i wypowiedzi typowych dla tamtego czasu, reżyser ukazuje śmieszność i groteskowość świata zastygającego w absurdalnych gestach i pozach.
źródła:
Film, 1999, nr 11
RECENZJE ZAGRANICZNE
“Boleśnie piękny. Doskonały!”
Michael Phillips, Chicago Tribune
“Czarno-biała elegancja...
J. Hoberman, Village Voice
“Lech Majewski stworzył nowy gatunek filmu biograficznego – o wiele
bardziej przenikliwy niż te tradycyjne.”
Kerstin Decker, Der Tagesspiegel
“Olśniewający czarno-biały film pełen klasycznej prostoty.”
A.O. Scott, The New York Times
“’Wojaczek’ to filmowa wirtuozeria!”
Doris Meirhenrich, Berlinale
-------------
Program:
5 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00
Cirrocumulus. Projekt Wojaczek – koncert
Bilety: 40,00 zł
6 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00
„Wojaczek”, reż. Lech Majewski, Polska 1999, 90 min, wyst.: Krzysztof Siwczyk, Dominika Ostałowska, Andrzej Mastalerz, Robert Gawliński, Maciej Melecki.
Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.
Bilety: 25,00 zł
7 grudnia, Radio Katowice, Studio Koncertowe, godz. 17.00
„Wojaczek, który był” – słuchanie w ciemnościach dokumentu o Rafale Wojaczku, a także rozmowa z Maciejem Szczawińskim, autorem dokumentu i książki o Rafale Wojaczku. Spotkanie poprowadzi Ewa Niewiadomska.
Bilety: 10,00 zł
8 grudnia, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, godz. 17.00
„Martwy sezon” reż. Dagmara Drzazga, Polska, 40 min
Po projekcji zapraszamy na spotkanie z Dagmarą Drzazgą
Wstęp wolny
Organizatorzy wydarzenia: Instytucja Filmowa Silesia Film, Kinoteatr Rialto, Radio Katowice, Biblioteka Śląska, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, Uniwersytet Śląski.
Wojaczek 80. - „Wojaczek” - projekcja + spotkanie
Biograficzny | Dramat | 90 min
"Mówię do ciebie tak cicho
jak ty do mnie."
11/12.06.1966
Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.
Film Lecha Majewskiego to utrzymany w czarno-białej tonacji, lapidarny zapis ostatnich dni z życia kultowego, śląskiego poety Rafała Wojaczka. Podejmując próbę przebicia się przez legendę, która otaczała poetę już za życia, wykorzystując fakty z jego tragicznej biografii, reżyser stworzył film wychodzący poza ramy życia jednostki, w kierunku bardziej uniwersalnego spojrzenia na kondycję człowieka-artysty w rzeczywistości, w której de facto nie ma dla niego miejsca.
Ten film to przede wszystkim niezwykły opis napięć psychicznych i emocjonalnych powstałych pomiędzy wrażliwą jednostką a otoczeniem, dodatkowo głęboko osadzony w realiach Polski lat sześćdziesiątych. W scenerii brudnych ulic, dworców kolejowych, tanich barów serwujących wódeczkę i śledzika rozgrywa się dramat młodego człowieka – ciąg sekwencji rozgrywający się na pograniczu rzeczywistości i poetyckiego świata fikcji. To opowieść o młodym artyście, o życiu którego decydowały
przede wszystkim pasja i permanentna prowokacja. Owe splecione ze sobą „siły kosmiczne”, zakorzenione w nim samym, okazywały się być główną „siłą motoryczną”, warunkującą w stopniu najwyższym jego bycie w świecie i konsekwentne dążenie do... samounicestwienia.
Rafał Wojaczek, określany mianem: „peerelowskiego spadkobiercy Artura Rimbaud”, „Romantycznego Buntownika”, „Polskiego James’a Dean’a”, „kamikadze wolności”, z całą pewnością był świadomą siebie indywidualnością i potrafił, a przede wszystkim miał odwagę wyraźnie podkreślać wszystko to, co w jego nieprzeciętnej osobowości było odrębne. Jego nonszalancki, momentami wręcz arogancki sposób bycia, pogardliwy stosunek do stabilizacji, rodzinnego ciepła, zdrowego rozsądku, wszelkich możliwych kompromisów i mieszczańskich konwencji, był czytelną formą
demonstracji własnego „ja”. Zafascynowany legendą Marka Hłasko, własnym życiem pisał fabułę. I to jego „życiopisanie” Lech Majewski w niezwykle przekonujący i poruszający sposób, z niesłabnącą konsekwencją, prezentuje. Na ekranie widzimy nadwrażliwego, psychicznie niezrównoważonego, młodego człowieka, który pisze wiersze, wywołuje skandale obnażając się publicznie, nadużywa alkoholu, wszczyna burdy, wychodzi przez okna, przebijając ciałem szklane granice i zachłannie
uprawia miłość z Teresą, pielęgniarką szpitala psychiatrycznego. Bolesna szczerość, intensywne związki, mocne oszałamiające życie, szaleństwo, pęd – oto stałe elementy jego biografii.
Obraz filmowy w reżyserii Majewskiego zachowuje nie tylko klimat samej poezji Wojaczka, poezji trudnej i wyrafinowanej, ale i w sposób wręcz przejmujący oddaje tragizm tej postaci, jednocześnie pozostając dalekim od stworzenia „patetycznej laurki”, w hołdzie przedwcześnie
zmarłemu. W filmie dostrzegalne są również wszystkie „zabawne” elementy polskiej rzeczywistości lat 60-tych. Przypominając i odpowiednio ze sobą zestawiając kilka scen, obrazów, dialogów i wypowiedzi typowych dla tamtego czasu, reżyser ukazuje śmieszność i groteskowość świata zastygającego w absurdalnych gestach i pozach.
źródła:
Film, 1999, nr 11
RECENZJE ZAGRANICZNE
“Boleśnie piękny. Doskonały!”
Michael Phillips, Chicago Tribune
“Czarno-biała elegancja...
J. Hoberman, Village Voice
“Lech Majewski stworzył nowy gatunek filmu biograficznego – o wiele
bardziej przenikliwy niż te tradycyjne.”
Kerstin Decker, Der Tagesspiegel
“Olśniewający czarno-biały film pełen klasycznej prostoty.”
A.O. Scott, The New York Times
“’Wojaczek’ to filmowa wirtuozeria!”
Doris Meirhenrich, Berlinale
-------------
Program:
5 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00
Cirrocumulus. Projekt Wojaczek – koncert
Bilety: 40,00 zł
6 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00
„Wojaczek”, reż. Lech Majewski, Polska 1999, 90 min, wyst.: Krzysztof Siwczyk, Dominika Ostałowska, Andrzej Mastalerz, Robert Gawliński, Maciej Melecki.
Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.
Bilety: 25,00 zł
7 grudnia, Radio Katowice, Studio Koncertowe, godz. 17.00
„Wojaczek, który był” – słuchanie w ciemnościach dokumentu o Rafale Wojaczku, a także rozmowa z Maciejem Szczawińskim, autorem dokumentu i książki o Rafale Wojaczku. Spotkanie poprowadzi Ewa Niewiadomska.
Bilety: 10,00 zł
8 grudnia, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, godz. 17.00
„Martwy sezon” reż. Dagmara Drzazga, Polska, 40 min
Po projekcji zapraszamy na spotkanie z Dagmarą Drzazgą
Wstęp wolny
Organizatorzy wydarzenia: Instytucja Filmowa Silesia Film, Kinoteatr Rialto, Radio Katowice, Biblioteka Śląska, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, Uniwersytet Śląski.
czytaj więcej
jak ty do mnie."
11/12.06.1966
Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.
Film Lecha Majewskiego to utrzymany w czarno-białej tonacji, lapidarny zapis ostatnich dni z życia kultowego, śląskiego poety Rafała Wojaczka. Podejmując próbę przebicia się przez legendę, która otaczała poetę już za życia, wykorzystując fakty z jego tragicznej biografii, reżyser stworzył film wychodzący poza ramy życia jednostki, w kierunku bardziej uniwersalnego spojrzenia na kondycję człowieka-artysty w rzeczywistości, w której de facto nie ma dla niego miejsca.
Ten film to przede wszystkim niezwykły opis napięć psychicznych i emocjonalnych powstałych pomiędzy wrażliwą jednostką a otoczeniem, dodatkowo głęboko osadzony w realiach Polski lat sześćdziesiątych. W scenerii brudnych ulic, dworców kolejowych, tanich barów serwujących wódeczkę i śledzika rozgrywa się dramat młodego człowieka – ciąg sekwencji rozgrywający się na pograniczu rzeczywistości i poetyckiego świata fikcji. To opowieść o młodym artyście, o życiu którego decydowały
przede wszystkim pasja i permanentna prowokacja. Owe splecione ze sobą „siły kosmiczne”, zakorzenione w nim samym, okazywały się być główną „siłą motoryczną”, warunkującą w stopniu najwyższym jego bycie w świecie i konsekwentne dążenie do... samounicestwienia.
Rafał Wojaczek, określany mianem: „peerelowskiego spadkobiercy Artura Rimbaud”, „Romantycznego Buntownika”, „Polskiego James’a Dean’a”, „kamikadze wolności”, z całą pewnością był świadomą siebie indywidualnością i potrafił, a przede wszystkim miał odwagę wyraźnie podkreślać wszystko to, co w jego nieprzeciętnej osobowości było odrębne. Jego nonszalancki, momentami wręcz arogancki sposób bycia, pogardliwy stosunek do stabilizacji, rodzinnego ciepła, zdrowego rozsądku, wszelkich możliwych kompromisów i mieszczańskich konwencji, był czytelną formą
demonstracji własnego „ja”. Zafascynowany legendą Marka Hłasko, własnym życiem pisał fabułę. I to jego „życiopisanie” Lech Majewski w niezwykle przekonujący i poruszający sposób, z niesłabnącą konsekwencją, prezentuje. Na ekranie widzimy nadwrażliwego, psychicznie niezrównoważonego, młodego człowieka, który pisze wiersze, wywołuje skandale obnażając się publicznie, nadużywa alkoholu, wszczyna burdy, wychodzi przez okna, przebijając ciałem szklane granice i zachłannie
uprawia miłość z Teresą, pielęgniarką szpitala psychiatrycznego. Bolesna szczerość, intensywne związki, mocne oszałamiające życie, szaleństwo, pęd – oto stałe elementy jego biografii.
Obraz filmowy w reżyserii Majewskiego zachowuje nie tylko klimat samej poezji Wojaczka, poezji trudnej i wyrafinowanej, ale i w sposób wręcz przejmujący oddaje tragizm tej postaci, jednocześnie pozostając dalekim od stworzenia „patetycznej laurki”, w hołdzie przedwcześnie
zmarłemu. W filmie dostrzegalne są również wszystkie „zabawne” elementy polskiej rzeczywistości lat 60-tych. Przypominając i odpowiednio ze sobą zestawiając kilka scen, obrazów, dialogów i wypowiedzi typowych dla tamtego czasu, reżyser ukazuje śmieszność i groteskowość świata zastygającego w absurdalnych gestach i pozach.
źródła:
Film, 1999, nr 11
RECENZJE ZAGRANICZNE
“Boleśnie piękny. Doskonały!”
Michael Phillips, Chicago Tribune
“Czarno-biała elegancja...
J. Hoberman, Village Voice
“Lech Majewski stworzył nowy gatunek filmu biograficznego – o wiele
bardziej przenikliwy niż te tradycyjne.”
Kerstin Decker, Der Tagesspiegel
“Olśniewający czarno-biały film pełen klasycznej prostoty.”
A.O. Scott, The New York Times
“’Wojaczek’ to filmowa wirtuozeria!”
Doris Meirhenrich, Berlinale
-------------
Program:
5 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00
Cirrocumulus. Projekt Wojaczek – koncert
Bilety: 40,00 zł
6 grudnia, Kinoteatr Rialto, godz. 19.00
„Wojaczek”, reż. Lech Majewski, Polska 1999, 90 min, wyst.: Krzysztof Siwczyk, Dominika Ostałowska, Andrzej Mastalerz, Robert Gawliński, Maciej Melecki.
Przed projekcją zapraszamy na spotkanie z Lechem Majewskim (reżyserem) i Krzysztofem Siwczykiem (odtwórcą tytułowej roli). Spotkanie poprowadzi Bartłomiej Majzel.
Bilety: 25,00 zł
7 grudnia, Radio Katowice, Studio Koncertowe, godz. 17.00
„Wojaczek, który był” – słuchanie w ciemnościach dokumentu o Rafale Wojaczku, a także rozmowa z Maciejem Szczawińskim, autorem dokumentu i książki o Rafale Wojaczku. Spotkanie poprowadzi Ewa Niewiadomska.
Bilety: 10,00 zł
8 grudnia, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, godz. 17.00
„Martwy sezon” reż. Dagmara Drzazga, Polska, 40 min
Po projekcji zapraszamy na spotkanie z Dagmarą Drzazgą
Wstęp wolny
Organizatorzy wydarzenia: Instytucja Filmowa Silesia Film, Kinoteatr Rialto, Radio Katowice, Biblioteka Śląska, Szkoła Filmowa im. Krzysztofa Kieślowskiego, Uniwersytet Śląski.
Dojazd
Kino Teatr Rialto
ul. Św. Jana 24, 40-012 Katowice